Geceleyin neden yakarlardý seni, büyüdüðümde anladým. Meðer, korkarmýþým gecenin karasýndan... Sadece ben mi? galiba tüm ev ahalisi korkarmýþ...

Baþ ucumda duran yanýk abajur yetmezdi oysa karanlýðýmý aydýnlatmaya... Bir seyahatimdeydi bu... Uzunca bir süre yolculuk yapmamýþtým sonrasýnda... Karanlýðýma aldýrmadan, abajuru yakýp, baþ ucuma koymuþlar meðer... Çocuksu bir heyecanla, önce onun ne iþe yaradýðýný anlamayý denedim, sorup öðrendiðimde pek eðlendim... Gecenin karanlýðý korkutamazdýki beni? çünkü o karanlýk denilen þey her neyse, yýllanmýþ bir alýþkanlýktý zaten içimde...

Körlüðümü unutup, karanlýktan korkacaðýmý düþünüp abajuru baþ ucuma býrakanlar, korumak istemiþlerdi beni belliki. Peki ama neden? karanlýðýn kimi zaman korkunç yanlarý var belki. Yani körlük, evet kimi zaman çekilir þey deðil. Hep iyi tarafýndan bakmayý denediðimden mi nedir, karanlýðýn da iyi yanlarý olduðuna kani oldum neden sonra...

Hele yaþ üstüne yaþ ekledikçe zaman, yaþamýmdaki insan sayýsý arttýkça, azaldýkça, çoðaldýkça ve eksildikçe, karanlýðýn anlamýný iyice bir anlar oldum... En azýndan, karanlýk sahiden karanlýk. Belli bir zamanda ve biçimde geliyor, kendi þeklince, kendi yüzünce. Oysa aydýnlýk, o her nedenle belirebilir. Bir minik fener, bir ufacýk aydýnlatma kývýlcýmý, onu belirtebilir... Tecavüze uðrayan çocuklarýn öykülerine genel olarak bakýlýrsa, en tatlý þeyle kandýrýldýklarýný görürsünüz; þekerle...

Biber için yerinden bile kýmýldamaz çocuk, ya da taþ dolu bir torbaya el uzatmak þöyle dursun bakmaz bile ya, þekerin tanesi için, tanýmadýðý bir "adam"ýn elinden tutup, gidebilir en dipsiz kuyulara, hayatýnýn sonuna dek atlatamayacaðý travmasýna... Ýþte o yüzden, her yanda aydýnlýða þarkýlar söylenirken, ben kendi karanlýðýmýn içinden geçip, kendi aydýnlýðýmý yalýtabiliyorum dünyama...

Þeker uzatýp, hayat alan nicesinin yanýnda, kimi zaman biberliðin içinden acý saðmak, daha erdemli geliyor zira bana. Kalemlerin türlü biçime sokulmasýna dair yazdýðým yazýmý biliyordur okuyanlar. Hani adý maskara olan yazým: bukalemunlarýn varlýðýný bildiðimi bilsinler diyeydi o. Kendi karanlýðýmdan dahi, çok kolay seçilen yüzleriyle, nerede, hangý kýlýkta, ne için ve nasýl olduklarýný biliyorum onlarýn ben... Yaptýðým iþi, severek yapýyorum. Mesleðim, konuþularak ama, kimilerine göre göz temasý kurularak yapýlasý bir iþ. Ancak, aslýnda tam tersi: insanlar, göz temasý kurmadýklarý hallerde, daha yalýn olabiliyorlar. Mesela, karþýmdakinin yüzü, gözleri, saçlarý, vücut biçimi, kilosu, boyu, yani herkesin görebildiði en belirgin özellikleri, benim için muamma. Oysa pek az kiþinin, belki kimi zaman kiþinin kendisinin bile varlýðýndan bi haber olduðu iç yüzü, iç dünyasý da, bir anda belirebiliyor karþýmda çoðunlukla...

Okurken, yani yazýlara bakarken, içlerini de görebiliyorum insanlarýn. Kimi hüzün yaðmýþ, kimi neþe taþmýþ, kimi kýzgýn, kimi aðlamaklý görünüyor dýþarýdan. Kiminin bir isyaný var sanki, kimi kendince kelimeleriyle anlatmayý deniyor iç dünyasýný, kimi susuyor aslýnda yazarken. Kimi berrak ve yalýn görünüyor, kimi kapalý ve esrarengiz, kimi yok sayýlmak istenircesine "buradayým" diyor. Kimi kelime oyunlarýyla iç içe geçirdiði hayatýný, yazýlarýna da taþýyor. Tüm yüzler tanýdýk bana, hepsi bildik. Bu aslýnda þey gibi: hani olaðan üstü yanlarý olan insanlarý konu alan filimler izlersiniz, genelde masum bir çocuktur kahramaný, insan yüzlerine bakýnca, onlarýn iç dünyalarýný görüp, algýlar. Sonra, o en komik þeyleri bile söylese, ondan kaçýp kurtulmak ister. Zira, onun içini duyabilmektedir... Bu öyle bir þey... Bu yüzden okumayý seviyorum yazmaktan çok. Ne bulursam, kim ne yazarsa okuyorum üþenmeden. Yüzlere bakmayý seviyorum. Çünkü yüzleri, görebiliyorum...

Abajur, karanlýðýmý hala aydýnlatamýyor. Artýk baþ ucuma kimsecikler abajur da koymuyor. Iþýklar, sadece elektrik faturalarý kadar anlamlý benim için. Ama içimde yanan ýþýk; o tüm dünyama bir ömür yetecek kadar aydýnlatýyor neyseki. Þekerle biberin, hangi elin þeker, hangi elin aslýnda biber tuttuðunun farkýndayým aydýnlýðým sayesinde... Etrafýnýza kendi ýþýðýnýzdan da bakýn olmaz mý? esenlikler dilerim efendim...