Makale / Tarihsel Makaleler

Eklenme Tarihi : 4/30/2021
Okunma Sayısı : 825
Yorum Sayısı : 2
MİLLET-İ SADIKA DEDİĞİMİZ ERMENİLER, TÜRKLERE SADIK DEĞİLERMİŞ Kİ ---3. BÖLÜM--

Türkiye’de neredeyse hiç kimse bilmez, ben de yeni öğrendim, 18. Yüzyılın ikinci yarısından itibaren Ermenilerin bağımsız devlet kurma hayallerinin öncüleri Hindistan’daki Ermeni cemaati olur. Evet ben kendi adımahiç bilmezdim Hindistan’da bir Ermeni cemaati olduğunu ama varmış.

Neyse, Hindistan’daki bu Ermeni cemaatinin başında Hovsep Emin ( Veya Joseph Emin ) adlı tüccar bir Ermeni var ve bu tüccarın bir taraftan İngiliz hükumetiyle bir taraftan Rus hükumetiyle ilişkileri oldukça iyi. Hem İngiltere’nin o zamanki başbakanı Peet hem de Rusya başbakanı Voronstov’a Ermeni Devleti ( Kendilerinin tabiriyle Ermenistan’ın Kurtuluşu) Fikrini açan işte bu Hosep Emin.

Yani HovsepEmin Ermenilere  Ruslar dışında da bir hami ( koruyucu,kollayıcı ) buluyor. Ama hemen belirtelim ki İngiltere ilk başlarda Ermenilere hami olmaya pek de hevesli değil.

Bu arada Hovsep Emin ermeni yöneticileri ile de ilişkilerini geliştirdi ve onlara düşüncelerini anlattı. Ona göre Gürcü Kralı’nın başkanlığında yönetilecek Rusya destekli ortak bir Ermeni- Gürcü  Devleti  en akıllı çözümdü Ermenilerin kurtuluşu konusunda.

Evet yarım yamalak da olsa bağımsızlık için ( artık bu nasıl bir bağımsızlık olacaksa ) Rusların kucağına oturmaktan çekinmedikleri gibi Gürcü idaresi altında yaşamaya bile razıydılar ve Hoseb Emin’i en çok destekleyen de bizim Muş ilimizin Surp Karapet Kilisesi Episkoposu Hovnan’dı.

İşin komik olan tarafı Ermenistan’daki Erivan Katolikosu Simeon kormuş ve bu teşebbüsleri macera olarak görürken Anadolu'muzdaki sözde millet-i sadıkamızın psikoposu Hovnand Efendi canla başla sarılmıştı Hovseb Emin’in düşüncelerine.

Ancak Hovsep Emin, beklediği tam desteğe ulaşamadı bir türlü. O da işi kitaplara döktü. Kitabı Ermeni kurtuluşunun an önemli aracı olarak görüyordu.

1772 de Madras’da Ermeni Yayınevini kurdular ve artık seri halde ktaplar çıkmaya başladı.

Yayınevinin en önemli kitaplarından biri de, “Ünün Tuzakları” adlı yayın oldu. Bu kitap, kurulacak Ermenistan’ın Parlamenter bir Cumhuriyet olacağını varsayıyordu. 

Bu arada 1770 Yılında yaşanan bir olay Ermenileri Ruslara adeta tutkalla yapıştırdı.

Evet, nice kralların, çarların yapamadığını bir çariçe yapmış ve Koskoca Osmanlı Devleti’ni dize getirmişti.

Çariçe II. Katherina’nın taaa Baltık Denizinden gönderdiği donanma Atlas Okyanusunu Cebel-i Tarık Boğazını, Akdeniz'i batıdan doğuya baştan başa geçmiş ve Çeşme’de eşşek gibi yatan Osmanlı Donanmasını yakmıştı.

1768 de başlayan bu savaşın sebebi Lehistan’dı.

Çariçe II. Katherina, Lehistan için Osmanlı’yı karşısına alıp üstelik bir de donanmasını yaktığına göre Ermeniler için neler yapmazdı ki?  Yeter ki Ermeniler, Rusya’ya ne kadar sadık bir uşak olabileceklerini ispatlayabilsinler.

Evet,1768 de başlayan bu Osmanlı- Rus Savaşı 1774 de Osmanlı Devletinin feci şekilde yenilgisi ile sona erdi ve Osmanlı 1774 de tarihinin en acı antlaşması olan Küçük Kaynarca Antlaşmasını imzalamak zorunda kaldı.

Velhasılıkelam 1710da Baltacı Mehmet Paşa, Deli Petro’nun karısı Katherina’ya bir şey yapmış mıydı bilemeyiz ama Katherina'ların ikincisi Osmanlı Devleti’nin canına okumuştu.

Küçük Kaynarca Antlaşması ile Osmanlı Devleti’nin beli kırıldı. O tarihten sonra da bir daha belini toparlayamadı her ne kadar hayatına devam etse de...

Bu antlaşmanın maddelerini tek tek saymayacağım ama bir maddesi konumuzla ilgili olduğu için yazıyorum:

‘’ Rusya Osmanlı Devleti tebaası olan bütün Ortodoksların koruyucusudur’’

Evet, artık Osmanlı Devletinde yaşayan Ortodokslar Rusya’dan sorulacaktı. Yani Osmanlı Devletinde yaşayan bir Ortodoks’un güneş çarpması sonucu burnu kanasa Rusya Osmanlı  Devletine ‘’ O kardeşimin niçin burnu kanıyor lan !  Neden ilgilenmiyorsun? Döveyim mi seni ha?, Döveyim mi’’ Deme hakkına sahip oluyordu.

Ermeniler de çok büyük bir çoğunluk olarak Ortodoks olduklarına göre?

Kendileri belki de hiç beklemedikleri anda Çariçe II Katherina Küçük Kaynarca Antlaşmasına soktuğu bir madde ile Ermenilere de kucak açmış ve Rumlar gibi Ermenileri de tombul göğüslerine bastırmıştı. Bundan sonrasında artık ‘’ Başım ağrıyor ana!  Kıçım ağrıyor ana!  Bu Osmanlı bana bakmıyor ana!’’ Diye ağlamak ve böylece Rusya’yı Osmanlı Devletine saldırtmak tamamen kendi marifetlerine kalmıştı.

Evet, 1774 Yılı Osmanlı Devleti’nin belinin kırıldığı bir yıldı ama 1829 da ondan aşağı kalır olmadı. Neden mi?  Kısaca anlatayım.

Küçük Kaynarca Antlaşmasından sonra Rumlar sık sık Osmanlı Devlerine karşı ayaklandılar ve her ayaklanmalarında Rusları da arkalarında buldular tabii ki.

En son 1827 de Ruslar Navarin’de bir Osmanlı Donanmasını yakınca ( Evet, canları sıkıldıkça donanmamızı yakıyorlardı artık.) Sultan II. Mahmut Rusya’ya savaş açtı. Ancak  1826 da Yeniçeri ocağını kaldırdığı, yerine kurulan Âsâkir-i Mansure-i Muhammediye de henüz hazır olmadığından yine feci bir yenilgi ile sonuçlandı savaş ve 1829 da Edirne Antlaşmasını imzaladık.

Şimdi dikkat !

Edirne Antlaşması bizim için tam facia, Ermeniler için Rus Kazığı oldu ama aynı zamanda Ermeniler için bir umut ışığı da oldu. Nasıl mı?

*Edirne Antlaşması ile Osmanlı Devleti Yunanistan’ın bağımsızlığını kabul etti.

*Eflak, Boğdan ve Sırbistan’ın özerkliğini kabul etti

Bu iki madde Ermenileri cesaretlendirdi. Eflak, Boğdan, Sırbistan  ille de Yunanistan başarmıştı kendileri niçin başarmasındı ki.

Ancak antlaşmanın bir maddesi tam bir dost kazığı idi zira Rusya, bu savaşlar sırasında ele geçirdiği Doğu Anadolu topraklarını gerisin geri Osmanlılara vermişti. Oysa Ermeniler kendilerine verileceğini sanıyorlardı Yine de Rusya, 1828 de İran’dan aldığı Erivan ve çevresini 1840 yılına kadar ‘’Ermenistan Eyaleti’’ Olarak kendine bağlamıştı ki bu ilerisi için bir umut ışığıydı.

Osmanlı Devleti için yıkım demiştim  herhalde ayrıca izah etmeme gerek yok.
.................................................................
Sözde demokrasi, özde azınlıkları birinci  Müslümanları ikinci sınıf yapan ve Ermenilerin iyice kıçını kaldıran Islahat Fermanı  ve sonrasındaki gelişmelerle devam edeceğiz. 
( Millet-i Sadıka Dediğimiz Ermeniler, Türklere Sadık Değilermiş Ki ---3. Bölüm-- başlıklı yazı Sami Biber tarafından 4/30/2021 tarihinde sitemize eklenmiştir. Sitemizde yayınlanan eserlerin hukuki sorumluluğu , kullanılan materyaller ve yazının içeriği yazarlarına aittir.İzin alınmadan kaynak gösterilse bile sayfamızdaki eserler başka yerde yayınlanamaz. Eserlerin izin alınmadan kopyalanması ve kullanılması 5846 sayılı Fikir ve Sanat Eserleri Yasasına göre suçtur. )
Okuduğunuz Yazının Site Kurallarını İhlal Ettiğini Düşünüyorsanız, Site Yönetimine Bildirmek İçin Tıklayınız.