Katlime fermân çıktı

Ne günlere diz vurduk, dağ gibiydik beraber,
Derde duçâr gezerken, derdinden dermân çıktı.
Şimdi yalnızlığımın, çığlığından bihaber,
Ebruli rüyalardan, fuzûli zaman çıktı.

Kara yel zamansızca, bağrıma vurmamıştı,
Âsûmân gözlerime, zifiri sarmamıştı,
Saatler paslanmamış, yelkovan durmamıştı,
Hazân vurdu gülzârı, külünden orman çıktı.

Hasret kazan can kepçe, çile çıktı eştikçe,
Kararsız karanlığın, girdâbına düştükçe,
Kanlı cerihâ taştı, kalp kökünü deştikçe,
Vuslat suyu çekildi, kupkuru harman çıktı

Evsâfını kaybetti, resim cisim ve hava,
İntizâr nağmesiyle, lebalep doldu kova,
Vefâ mezada düştü, sermayesi bedava,
Alan ateşe attı, üstünden duman çıktı.

Nisan yağmurlarında, karaya vurdu Gemi,
Karıncalar yokladı, damarda gezen dem’i,
Artık sona yaklaştım, beni unutma emi!
Göz göz oldu gözümden, bin yıllık çıban çıktı.

Yol uzun yolcu yorgun, usandı mahzun gedâ
Gölgemin gölgesinin, ayak sesinde sedâ,
Artık gitme vaktidir, Makberî’ce elveda,
Gittiğin günden beri, Katlime fermân çıktı…

Makberi – Ahmet Akkoyun…….09/04/2009……..22:30….…İst
( Katlime Fermân Çıktı başlıklı yazı Ahmet Akkoyun tarafından 4/10/2009 tarihinde sitemize eklenmiştir. Sitemizde yayınlanan eserlerin hukuki sorumluluğu , kullanılan materyaller ve yazının içeriği yazarlarına aittir.İzin alınmadan kaynak gösterilse bile sayfamızdaki eserler başka yerde yayınlanamaz. Eserlerin izin alınmadan kopyalanması ve kullanılması 5846 sayılı Fikir ve Sanat Eserleri Yasasına göre suçtur. )
Okuduğunuz Yazının Site Kurallarını İhlal Ettiğini Düşünüyorsanız, Site Yönetimine Bildirmek İçin Tıklayınız.