Zor bir insanýn halinden en iyi ben anlarým, anlayýp anlaþýlmak için çýrpýnan insanýn halinden en iyi ben anlarým...

Susarken bile çok þey anlatýr bazen insan, karþýmdaki insan susunca bile beni anlasýn ister. Belki onlarca belki yüzlerce seni çok seven insan bulabilirsin bu dünya hayatýnda, o kadar kiþinin içinde seni anlayan bir tek kiþi olmasý bile yeterli gelir çoðu zaman... Ýnsan çokluðu istemezsin ki hayatýnda mutluluk veren iyi gelen insanlar. Ve bu zaman da yaþayarak görüyorsun ki herkes menfaatinin peþine düþmüþ, kime güvenmelisin bilemiyorsun. Ben zor bir insaným, daha doðrusu öyleymiþim yada anlamak için çaba sarfetmeyenler kolayca adýmý koydular zor diye. Anlaþýlmaz bir insaným ama bence anlaþýlýr ama anlaþýlmak istemeyen bir insaným. Bu hayat zaten zor! Ama böyle her þey daha da zor...

Konuþabileceðin kimse yok, anlayan kimse yok, çevrem de binlerce insan var ama içinde bir tane bile anlayýþlý kimse yok.     

 Bir hayatýn var, onu kendin için yaþa çocuk...

                                                                                          Sehle Nisa KORKMAZ