Beyaz tül perdenin hýþýrtý sesine uyandý, rüzgar ýlýk ýlýk pencereden içeri henüz ýþýldayan gün ýþýðýyla girdi içeri. Güneþ henüz doðuyordu. Dalgalarýn sesi geliyordu uzaklardan, tatlý tatlý vuruyordu kýyýya.
Üzerine geçirdiði beyaz elbisesi ve eline aldýðý babetleri ile gün tam ýþýmadan koþtu onu çaðýran doða anaya.
Uzun dalgalý siyah saçlarý  ve beyaz elbisesi dans ediyordu ýlýk esen rüzgarla.
Eteðinin ucunu kaldýrýp yürümeye baþladý dalgýn ve bitkindi. Her gece onu uyandýran kabus dolu rüyalardan. Býkýp usanmýþtý kulaðýna gelen çýðlýk seslerinin ardýndan, karanlýðýn içinde koþmaktan.
O gece rüyasýnda bir farklýlýk vardý çok uzaklara koþmuþtu yalýnayak ve görmüþtü kendine açýlan kapýnýn ardýndaki aydýnlýðý. Birden uyanmýþtý perdenin hýþýrtýsýna sanki sihirli bir el açmýþtý pencereleri dýþarýdan, birinin girmesi imkansýz korunaklý odasýna.
O an anlamýþtý bugün yepyeni bir gün olacaktý ve deðiþim baþlamýþtý. Kollarýný açtý, gözlerini kapadý, rüzgarý içine aldý ve haykýrdý 'hissediyorum bugün herþey yeniden baþlayacak, tüm güzellikler benim olacak, deðiþim baþladý."