Bağrıma Bir Yara Kondurdu Gitti
Bağrıma bir yara kondurdu gitti
Derdimi dökmeye yetmiyor gücüm
Yâr dediğim yaram yandırdı gitti
Bir günde ağardı simsiyah saçım
Mecnun diye beni andırdı gitti
Başına pervane oldum olmadı
Gülerek yüzüme nazâr kılmadı
Nefesim yoruldu derman kalmadı
Ateşler içinde dondurdu gitti
Neyleyim baharı neyleyim günü
Kapandı ümidin duvarla önü
Zannettim geliyor dünyanın sonu
Seviyorum diye kandırdı gitti
Deste deste güller deremedim ki
Gönül otağına giremedim ki
Bu işin sırrına eremedim ki
Küreksiz kayığa döndürdü gitti
Ela gözlerinin bakışı mizân
Gözüne baktıkça kalmıyor izan
Yaradan aşkına bu nasıl suzân
Bağrıma bir yara kondurdu gitti
Bir saza bir dağa vurdum başımı
Sakladım görmesin ağyâr yaşımı
Yerle yeksân etti ömür kuşumu
Çile kuyusuna bandırdı gitti
Dökülmüş eline sürdüğüm kına
Yüzünü saklamış gelirken suna
Unut diye haber göndermiş bana
Kaf dağından beni indirdi gitti
Meğerki yalanmış ahdinin şanı
Sağ yanın yanında boş imiş yanı
Ben istemem gardaş vefasız canı
Alıp yar başına bindirdi gitti
Varıp selam edin o zülf-ü yâre
Ne çıkar sinemi etse de pare
Ciğerim yanıyor bulunmaz çare
Ümit güneşini söndürdü gitti
Aşığın derdinden Bülbül lâl olur
Yârini yitirse kuru dal olur
Hey Makberî seven böyle hâl olur
En son ecelime yendirdi gitti
Makberi – Ahmet Akkoyun………..25/05/2009……23:45…..İst
(
Bağrıma Bir Yara Kondurdu Gitti başlıklı yazı
Ahmet Akkoyun tarafından
5/26/2009 tarihinde sitemize eklenmiştir. Sitemizde yayınlanan eserlerin hukuki sorumluluğu , kullanılan materyaller ve yazının içeriği yazarlarına aittir.İzin alınmadan kaynak gösterilse bile sayfamızdaki eserler başka yerde yayınlanamaz. Eserlerin izin alınmadan kopyalanması ve kullanılması 5846 sayılı Fikir ve Sanat Eserleri Yasasına göre suçtur. )
Okuduğunuz Yazının Site Kurallarını İhlal Ettiğini Düşünüyorsanız, Site Yönetimine Bildirmek İçin Tıklayınız.