Parkta hava serin

Parkta adam yalnız

Adam düşünceliydi,

Ve yalnızlığının içinde

Biri gizliydi.

 

Neden gelmişti yabancı kente

Siyah bankta,siyah elbiseli

Kamburu çıkık bir düşünen adam,

Bir defa yaşamak,yaşamadıklarını yalancıktan.

 

Derken adam unuttu düşündüklerini,

Bir kahkaha salıverdi karanlığı yırtan.

Hırçınlaştı Çigan melodileri

Belirdi kumlarda ayak izleri

Canlandı Hügo’nun sefilleri

Aşk dilendiler,

Etten kemikten mabedi,bu kentliler diktiler.

 

Hıçkıra hıçkıra ağlıyordu düşünen adam

Dudakları kıpır kıpırdı yapraklara denk

Parkta hava serin

Parkta adam yalnız

Adam düşünceliydi

Ve yalnızlığının içinde

Biri gizliydi.

 

 

( Düşünen Adam başlıklı yazı İ.TÜRKDOĞAN tarafından 3.04.2011 tarihinde sitemize eklenmiştir. Sitemizde yayınlanan eserlerin hukuki sorumluluğu , kullanılan materyaller ve yazının içeriği yazarlarına aittir.İzin alınmadan kaynak gösterilse bile sayfamızdaki eserler başka yerde yayınlanamaz. Eserlerin izin alınmadan kopyalanması ve kullanılması 5846 sayılı Fikir ve Sanat Eserleri Yasasına göre suçtur. )
Okuduğunuz Yazının Site Kurallarını İhlal Ettiğini Düşünüyorsanız, Site Yönetimine Bildirmek İçin Tıklayınız.