Ey, öyküsünü değiştiren kadın

Ey, göçerlere özenen kadın

Göçerlik yedi göbek geçmişinde senin

Yetmedi mi?

 

Kolların boynumda kalsın, istemiştim

Kolların boynumda kaldı, sen gittin

Bedeni olmayan bir çift kol

Kutsal emanet, sonsuza kadar taşımak için

 

Uzaklık

Önemli bir kavram değil artık bende

Gülbank aldım erenlerden

Yedilerle söyleştim, kırklara karıştım

İda dağını karış karış dolaştım

Yukarıdan bakıp

Kanatlarımın altına aldım seni

Boz atımın nal izleri sahilde

 

Gül diyorum sana Gül

Severmişsin bu ismi

Ağlama Gül

Türkü kadar güzel ismin

 

Gülden terazi yaparlar

Gülü gül ile tartarlar

Gül alırlar gül satarlar

Çarşı pazarı güldür gül***

 

Gül,

Dikenlerin  değil

Ben aşındırırım onları avuçlarımla

Kanatırım ellerimi

Bülbülün Gül’e aşkı Hakk’için

 

Bakışlarımı senin için bırakıyorum

İda’nın eteklerine

Ve bağlamamın tınısını

Her rüzgârda duyasın diye…

 

 

 

***Hatayi’nin dörtlüğü.

( Her Rüzgarda Duyasın Diye başlıklı yazı HüseyinAkdemir tarafından 29.05.2011 tarihinde sitemize eklenmiştir. Sitemizde yayınlanan eserlerin hukuki sorumluluğu , kullanılan materyaller ve yazının içeriği yazarlarına aittir.İzin alınmadan kaynak gösterilse bile sayfamızdaki eserler başka yerde yayınlanamaz. Eserlerin izin alınmadan kopyalanması ve kullanılması 5846 sayılı Fikir ve Sanat Eserleri Yasasına göre suçtur. )
Okuduğunuz Yazının Site Kurallarını İhlal Ettiğini Düşünüyorsanız, Site Yönetimine Bildirmek İçin Tıklayınız.