Sensizken ben !
Yıldızlarca unutulmuş Ay'ım.
Aydınlatırken kendimden büyük hüzün şehrini,
Ben senin ışığından mahrum karanlıktayım.
 
Sensizken ben !
İstenmeyen kara bulutum.
Sensizliğin ağırlığınca gözyaşı taşıyorum.
Sadece seni bekliyorum.
Sonbahar gözyaşı olacak benim yağmurum.
 
Sensizken ben !
Nefesi kesilmiş biriyim.
Yokluğun bedenimi buz kesmiş.
Bir damla sen için can havli ile açıkgözlerim.
Fakat sadık kaldı ölüm randevusuna, hayat bitmiş.
 
Sensizken ben !
Bir günlük hayat süren kelebeğim.
Kocaman bir günde tek sen varsın hayalim.
Hayalim olup da bulup konamadığım tek çiçeğim.
Geldi artık veda saatim.
O kadar çiçek olmak isterken benim vekilim,
Benim sade  ve sadece sana feda kalbim.
Ve ben yine SENSİZİM.
 
Kemal AKYÜREK
( Sensizken Ben başlıklı yazı kmlakyrk tarafından 22.06.2011 tarihinde sitemize eklenmiştir. Sitemizde yayınlanan eserlerin hukuki sorumluluğu , kullanılan materyaller ve yazının içeriği yazarlarına aittir.İzin alınmadan kaynak gösterilse bile sayfamızdaki eserler başka yerde yayınlanamaz. Eserlerin izin alınmadan kopyalanması ve kullanılması 5846 sayılı Fikir ve Sanat Eserleri Yasasına göre suçtur. )
Okuduğunuz Yazının Site Kurallarını İhlal Ettiğini Düşünüyorsanız, Site Yönetimine Bildirmek İçin Tıklayınız.