Ey şehr-i istanbul !
Bu saatten sonra ne dersen kabul.
Şunu bilmeni isterim,
Sana karşı yok sevgim.
Bakıyorsa sana umut dolu gözlerim.
Çarpıyorsa gök gürültüsü gibi kalbim.
Çaresizim...
Çünkü içindedir sevdiğim.
Özlüyorum !
Özlüyorum büşra kokan sokaklarını.
Müjde ile geçirdiğim acılarını.
Onunla bastığım her kaldırımını...
Bilmeni istiyorum istanbul,
İçinde buldurduğun sevgiliye hasret bu kul.
Onunla bana huzuru buldur.
O yoksa neye yarar istanbul !
Olmadığında huzursuzluğu kendine kurdur.
Bilirmisin onunla olduğumuz geceleri...
Sende dinlerdin sesimizi.
Yıldızların üzerine çöktürdüğü hissi...
Deniz haykırırdı seninle konuşarak ismimizi.
Sen denizi konuştura dur.
İstanbul !!!
Bizi çağıran sesi yürekleri korkutur .
Ey istanbul !
Bütün şehiri susturur.
Kavuşma vakti kapında...
Fakat ayrılık vakti de hazırda.
Kalkan otobüs döner mi tekrar yurda ?
O zaman diyorum acaba ...
Dönerse bulur muyum tekrar cananı da ?
Bakabilir miyiz gene ay'a yıldıza ?
Bağırır mı gene denize haykıra haykıra ?
Dökülür mü yağmur üzerimize koşa koşa ?
Rüzgar koşarmı mı bizimle sonbahara ?
En güzel anıları sende yaşadık dayana dayana.
Sende takıl benim rüzgarıma...
Anlıyorsun değil mi istanbul ?
Sevgiliye hasret bu çul .
Dinle ben istanbul...
Çok seviyor bu kul.
Çok seviyor bu kul.
Kemal AKYÜREK
(
Ey Şehr-i İstanbul başlıklı yazı
kmlakyrk tarafından
30.06.2011 tarihinde sitemize eklenmiştir. Sitemizde yayınlanan eserlerin hukuki sorumluluğu , kullanılan materyaller ve yazının içeriği yazarlarına aittir.İzin alınmadan kaynak gösterilse bile sayfamızdaki eserler başka yerde yayınlanamaz. Eserlerin izin alınmadan kopyalanması ve kullanılması 5846 sayılı Fikir ve Sanat Eserleri Yasasına göre suçtur. )
Okuduğunuz Yazının Site Kurallarını İhlal Ettiğini Düşünüyorsanız, Site Yönetimine Bildirmek İçin Tıklayınız.
