Ýstanbulda dünyaya gelen ekrem evin tek coçugu el bebek gül bebektir
mehmet ekreme aþýrý düþkün olarak ilgilenir zeynepmehmede gözün degecek
ekreme ne kadar üstüne titriyorsun mehmet benim koçum zeynebim
allah a þükürler olsun bana bir erkek evlat verdi seni çok seviyorum zeynep
aman allah korusun oglumu nazardan gözden nasýl diyebiliyorsun zeynep böyle
benim koçum adam olcaçak hemde büyük adam bana güç veriyorsunuz ikiniz
mehmet arasýra öksürük tutar önemsemez zeyney bir doktora görünsen caným
yok gecer üþüttüm galiba zeynep zaman su gibi akýp gecer günler aylarý aylar yýllarý
kovalarekrem okul çaðýný aþmýþ on dört yaþýna girmek üzeredir
mehmedin öksürügü artmýþ inadýna hastaneye gitmez zeynep ýsrar eder devamlý
mehmet bir gün öksürürken eline kan gelir zeynebe bir þey demez ve doktora gider
hastanede muayene olan mehmet sonuçlarý doktora gösterir
doktor bu zamana kadar hiç doktora gözüktünüzmü mehmet pek önemsemedim
böyle ihmalkarlýk olurmu mehmet bey çok gec kalýnmýþ bir vakasýnýz
ama elimizden geleni yapacagýz acil sizi yatýrmamýz gerek yatsanýzda
pek bir iþe yarayacagýný sanmýyorum þiroz akciðer ve karaciðer bitmiþder
doktor mehmet içini bir burukluk kaplar hastaneye yatnmayacagým der
eger agrýlarýmý giderecekse ilaclarý alayým doktor bey yoksa ilacada gerek yokder
doktor recetesini yazar mehmede veririr mehmet eczaneden ilaclarýný alýr
evine varýr zeynep sorar ne oldu hayatým doktor nededi önemli bir þey yok dimi
yok hayatým üþütmüþüm der gecer mehmet ekreme sarýlýr koklar
fakat göz yaþlarý kendiliðinden akar zeynebe belli etmesede
zeynep bir durgunluk oldugunu sezer ama üstelemez mehmet e
aradan bir ay gecer mehmet bir sabah uyanamaz dünyasýný deðiþtirmiþdir
mehmedi defnederler ekrem ise babasýna düþkün bir coçuktu ekremde
derin yaralar açar babasýnýn vefatý artýk yaþamýn yükü zeynebin üstüne biner
zaman hýzla gelip gecer zorluklarla ama asker dönüþü ekrem
alkol ve uyuþturucuya alýþýr kýsa zamanda bagýmlýolur ama annede rahatsýzlanýr
annesine söz veren ekrem alkol uyuþturucudan uzak durmaya calýþýr
ama babasýný çok özler
ve dilinden þöyle nagmeler dökülür
Dünyaya gözlerimi actým aglarým
Adým adým yürümeye baþlarým.
Akul bali olunca seni tanýr seni ararým
Dayanamýyorum dayanamýyorum yoklýguna babam
ekremin baba yoklugu büyük depresyonlara neden olur ve bir butikde çalýþýr ekrem
aradan beþ ay gecince annesini rizeye götürmeye karar verir ve arkadaþlarýnada bunu söyler
kendimde orda kalmayý düþünüyorumder
beraber çalýþdýgý gül isimli arkadaþýda vardýr hiç anlaþamazlar bir birlerine zýt iki arkadaidýr
ama gül bunu duyunca üzülür içine bir burukluk çöker
ve ekrem gitmesen olmazmý der ekrem neden diye sorar gül e gül ekremden
üç yaþ büyüktür hayat onun içinde acýmasýzdýr oda babasýný çok ufak yaþta kaybetmiþdir
ekremle gül o gün akþam beraber iþ yerinden çýkarlar ve bir kafede çay içerler
gül gitmeni istemiyorum ekrem galiba ben seni seviyorum
ekrem gül den böyle sözler duyunca hoþuna gider çünkü ekremde
gül den hoþlanýr fakat söyleyemezdi aslýnda gül bu sözlerinden cesaret alarak
söylüyorum bende seni seviyorum yalnýz sana diyemiyordum
ve iki taze aþk baþlamýþtýr
ekrem annesini rizeye gönderir ve gülle her günlerini paylaþýrlar
evlen mek istiyorlar yalnýz maddi acýdan ikiside pek iyi durumda
deðillerdir
gül ile ekrem beraber olurlar ve bir birlerini deli ðibi severler
evlilik onlar için hayalde olsa aþk larý umut sacardý
aþk insaný yakar amma mutluda yapar
hayatlarý hala devam etmetedir
ömür boyu mutluluklar gül ile ekreme....


süleyman erkuvan