Sevgili,
Sana bu çocuğu Galata'dan
Galata'da bir çatı katından atıyorum...
İstanbul...
Hep bu kadar sessiz,
Bu kadar yalnız mıydı
Sevgili....
Martılar acıkmış olmalı,
Elimde kalan cevapsız sorulara
Sensiz fotoğraflara saldırıyorlar...
Galata'da yürüyorum sevgili,
Arkamdan bir kadın sesi;
'Cebinizden bir çocuk düştü' diyor...
Duymamış gibi yapıyorum...
İstiklal Caddesi'ne doğru yürüyorum....
Sokakta büyüsün o çocuk,
Sokakta aşık olsun,
Sokakta ........ diye.




HayaLCe


( Yalnızlık Yakışıyor İstanbula başlıklı yazı HayaLCe tarafından 2.02.2012 tarihinde sitemize eklenmiştir. Sitemizde yayınlanan eserlerin hukuki sorumluluğu , kullanılan materyaller ve yazının içeriği yazarlarına aittir.İzin alınmadan kaynak gösterilse bile sayfamızdaki eserler başka yerde yayınlanamaz. Eserlerin izin alınmadan kopyalanması ve kullanılması 5846 sayılı Fikir ve Sanat Eserleri Yasasına göre suçtur. )
Okuduğunuz Yazının Site Kurallarını İhlal Ettiğini Düşünüyorsanız, Site Yönetimine Bildirmek İçin Tıklayınız.