Kalan beni hatırlasın, göçer oldum bu illerden
Felek sundu aşk badesin, içer oldum şol ellerden
Dileğim şu ki sizlerden, adım düşmesin dillerden
Tohum misali savurun, kalayım kara toprakta
Belki gelecek bahara, can bulurum bir yaprakta
Farz edin hiç yaşamadım, gelmedim fani dünyaya
Görmedim baharı yazı, koşmadım boş bir hülyaya
Umutlara dayanıp da, dalmadım renkli rüyaya
Tohum misali savurun, kalayım kara toprakta
Belki gelecek bahara, can bulurum bir yaprakta
Mazi kalmadı aklımda, özlemlerim yürek yaktı
Aldığım her nefesimde, pişmanlık gözyaşım aktı
Yarınlara bel bağlarken, kader çelmesini taktı
Tohum misali savurun, kalayım kara toprakta
Belki gelecek bahara, can bulurum bir yaprakta
Gönlüm sevgiden deryaydı, aşkın badesiyle doldu
Gafil gezdim anlamadım, hayat denen gül de soldu
Bir varmış bir yokmuş derken, bitti ömür ziyan oldu
Tohum misali savurun, kalayım kara toprakta
Belki gelecek bahara, can bulurum bir yaprakta
Madde manaya dönüşür, varsa gönülde ibadet
Zaman mekân gözetilmez, böyledir ebedi saadet
Hakk’a yürümek mecburi, budur kâinatta adet
Tohum misali savurun, kalayım kara toprakta
Belki gelecek bahara, can bulurum bir yaprakta
Şu anda aramızda olmayan şiir yürekli dostların mekânı cennet olsun,
bu mübarek günde bütün dualarımız onlarla, nur içinde uyusunlar...