ateþten bir gömlekle

elimde amel defterim

soldan verilecek mutlaka (eminim)

oturacaðým huzura arsýz yüzsüz pervasýz

bütün günahlarým boynumda yafta

ind el icap vacip olduðunda

eh kullar fani olunca vacip olur bu "son"da

yakmýþ cehennem bütün odunlarýný

bekliyor alevler bizi heyecanla

hani elleri kuruyan Ebû Leheb’in iþbirlikçisi

odun hamalý karýsý Erva taþýmýþtý ya

hala o odunlar yanýyor cehennem kuyusunda

bir kaç odunda bizler götürürüz yanýmýzda

hamalýz ya toplarýz küfeler sýnýrsýzca

daha da alevlenir ateþ bizler odun taþýdýkça

alýþmýþýz yanmaya yakmaya nasýlsa

bu fani dünyada da....

ahrette de yanarýz kuluz ya

aldýrmayýz hiç harama helâle

saldýrýrýz gönüllere

yýkarýz viran eyleriz

sahipsiz bulunca

yapacak ustasý yok nasýlsa

ahh bizler ne kadar da gafiliz

doðruluk yerine ihaneti belleriz

hak diye adalet diye

þeytan yolunda pinekleriz

ahh bizler ne kadar da sefiliz

biz çamurdan

þeytan ateþten

bilmem ki neden

þeytanýn ateþinde piþeriz de

bir illallah çekmeyiz

“hamdým piþtim yandým elhamdülillah”

senin aþkýnýn ateþi yeter de artar bana

Ya Habib Allah sakýn bizleri þeytana uydurup narýnda yakma

g.öz))

Bu denizde ne ölmek var bize

Bu denizde ne gam ne keder

Bu deniz alabildiðine muhabbet

Bu deniz iyilik ve cömertlikten ibaret

Sen senliðini koy gel, bende benliðimi koyup geleyim. Ýkimiz BÝR’de buluþalým, dalalým hakikatler ýrmaðýna. Ýyilik, güzellik adýna ne varsa bu ýrmakta var..

Mevlana