Denizli Rıhtımları
yitik iki ırmağın türküsüydü zaman
susuz / sevgi-siz
kutsal kayaları sarınca yeşil gözlü yosun
tortusu çökelir acıların en derinlerine
oltasında saklı kalmış kuru yeme koşuşur alıklar
misinada düğüm düğüm olmuş bohem yalnızlık
ve
martıların valsı eşliğinde kuduran balıklar
çığırtkan acılara çanak tutar dalga boyu
yine de;
çarkına dönünce evren kendi bendinde
kırar çürük dişlerini geçmişin
umuda yelken açan
bal durusu ırmakların coşkusu
gül bakışlı özleri öper dudaklar
zaman arşınlar gecenin selvi boyunu
yırtar asi bulutları sevgi
yağmur dökülür gamzelerin dehlinize
ebem kuşağı gülüşü çocuksu
deniz/li rıhtımlara vurunca rüzgârın gelini
yıkıldı matemin eski rengi
gün/eşi(n)m oldu puslu gecelerde üşüyen gözlerin
asi ve mavi…
yitik iki ırmağın türküsüyüz biz
ateşle/ toprak
-yanan ve yakan-
eridik
süzüldük
damıtıp duyguların
kor alevini
içtik “ebet” şerbetini
yürek ikliminden
eğrilip /bükülmeden
çorak ovalara aktık
aktıkça ak/tık
çoğaldık
çoğaldıkça büyüdük
deniz/li kentlerde
birleşti yüreğimiz
Ümmü AŞCI
(üma)
(
Denizli Rıhtımları başlıklı yazı
Ümmü AŞÇI tarafından
21.02.2012 tarihinde sitemize eklenmiştir. Sitemizde yayınlanan eserlerin hukuki sorumluluğu , kullanılan materyaller ve yazının içeriği yazarlarına aittir.İzin alınmadan kaynak gösterilse bile sayfamızdaki eserler başka yerde yayınlanamaz. Eserlerin izin alınmadan kopyalanması ve kullanılması 5846 sayılı Fikir ve Sanat Eserleri Yasasına göre suçtur. )
Okuduğunuz Yazının Site Kurallarını İhlal Ettiğini Düşünüyorsanız, Site Yönetimine Bildirmek İçin Tıklayınız.