Bu gece öylesine yazıyorum. 
Sadece yazmak için, 
İçimi dökmek için falan değil aslında... 
Yok benim yazacak derdim.
Dertlerim var benim sadece...
Hani dökmekle bitmeyecek kadar çok olan dertlerim.
Ağladıkça tazelenen, acı dolu dertlerim.
Ağladıkça artan göz yaşlarımda var.
Ama artık ağlamak yerine gülmeyi seçeceğim.
Güldükçe yeşerecek içimde bir tohum...
İçime akıtacağım yaşlarımı,
Yeşeren tohum büyüyecek...
Ağlamayacağım artık,
Güldükçe kuruyacak gözlerim.
Birde sevmeyeceğim sadece...
Boş yere hani...
Boş yere sevmeyeceğim.
Sevipte yaş biriktirmeyeceğim gözümde...
İnanmayacağım birde,
Kimselere...
Güvenmeyeceğim hemde...
Ne gerek var ki?
Nasılsa sarsılmayacak mı güvenim? 
Hani ben dost diyeceğim,
O da vurmayacak mı sırtımdan?
Evet hep öyle olacak...
Ben dost dedikçe,
Dostum gelip beni vuracak.
İnandırırken yanımda ağlayacak,
Sonra arkamdan gülmeyecek mi? 
İşte dedim ya,
Bu gece öylesine yazıyorum...
Sadece yazmak için,
Yoksa dert falan değil yazmama sebep...
Yok benim bir derdim...
Sadece yığınla dertlerim...
( Yok Benim Derdim... başlıklı yazı Gülden.O.Çvs tarafından 1.05.2012 tarihinde sitemize eklenmiştir. Sitemizde yayınlanan eserlerin hukuki sorumluluğu , kullanılan materyaller ve yazının içeriği yazarlarına aittir.İzin alınmadan kaynak gösterilse bile sayfamızdaki eserler başka yerde yayınlanamaz. Eserlerin izin alınmadan kopyalanması ve kullanılması 5846 sayılı Fikir ve Sanat Eserleri Yasasına göre suçtur. )
Okuduğunuz Yazının Site Kurallarını İhlal Ettiğini Düşünüyorsanız, Site Yönetimine Bildirmek İçin Tıklayınız.