Nereye baksam hep sen, seni anar özlerim
Baktığım tüm yüzlerde seni arar gözlerim
Bir gün dönecek diye hep yolunu gözlerim
Yokluğunda bu hayat inan yaşanmaz oldu
Sensiz ben, ben değilim, sanki buzdan heykelim
Isıtmıyor tenimi düşlerdeki hayalin
Seni sensiz yaşamak bil ki ölüm sevgilim
Yokluğunda bu hayat inan yaşanmaz oldu
Gözlerimden akan yaş sel oldu akıp gitti
Hayalin seraplarda çöl oldu yakıp gitti
Giderken vedaların kalbimi söküp gitti
Yokluğunda bu hayat inan yaşanmaz oldu
Her esen fırtınada kırılan bir dal oldum
Her hicazkâr şarkının sazlarında tel oldum
Kime seni sordumsa, yaban oldum, el oldum
Yokluğunda bu hayat inan yaşanmaz oldu
Giderken bıraktığın sol yanımda sen vardın
İçimde küllenmeyen, hep köz kalan, bir nardın
Söküp attım desem de vazgeçilmez bir yardın
Yokluğunda bu hayat inan yaşanmaz oldu
Gittiğin günden beri ne çok yalnızım bilsen
Avutmuyor hayalin sen yanımda değilsen
Ne olur düşte değil sen hep yanımda olsan
Yokluğunda bu hayat inan yaşanmaz oldu
Bin ah ettim desem de sana küs kalamadım
Kalbime kazınmıştın bir türlü silemedim
Gidişin cehennemmiş sensiz hiç gülemedim
Yokluğunda bu hayat inan yaşanmaz oldu
Kardelen
Serap Sönmez
(
Sensizlik Ölümden Acı başlıklı yazı
KARDELEN tarafından
5/27/2012 tarihinde sitemize eklenmiştir. Sitemizde yayınlanan eserlerin hukuki sorumluluğu , kullanılan materyaller ve yazının içeriği yazarlarına aittir.İzin alınmadan kaynak gösterilse bile sayfamızdaki eserler başka yerde yayınlanamaz. Eserlerin izin alınmadan kopyalanması ve kullanılması 5846 sayılı Fikir ve Sanat Eserleri Yasasına göre suçtur. )
Okuduğunuz Yazının Site Kurallarını İhlal Ettiğini Düşünüyorsanız, Site Yönetimine Bildirmek İçin Tıklayınız.