Sigaranýn toplumumuzun bir gerçeði olduðu muhakakta,özellikle benim bir gerçeðim olmasý nedeniyle kayýtsýz kalmak istemedim.

Özel yargým;sigara mahiyeti itibariyle insanlýða yapýlmýþ en büyük kötülüktür,bunu da tartýþmak niyetinde deðilim. Devletlülerin de saðlýðýmýzý,aman aman çok düþündüklerinden almýþ olduklarý bir karar olduðuna da çok inanamýyorum. Bizi bu denli seviyor olsalar,maaþlara 1.2,0.8,2.7 gibi illizyonist bir mantýkla zamlar yapýyor olmamalýydýlar. O halde bu yasak neyin nesi? Bilinmeli ki,bazý þeyler,"Yassak hemþehrim!..." Demekle olmuyor...

Bir takým kurum ve kuruluþlarda,yerlerde,sigaranýn yasaklanmasýnýn bir mahsuru elbette yok ve görünür faydalarý da çok. Saðlýk kuruluþlarý ve ulaþým araçlarý,eðitim kurumlarý gerekli ve güzel örneklerdi kanýmca. Benim üzerinde durmak istediðim;özellikle kahvehane yasaklarýrýdýr. Kahvehanelere sigara yasaðýný desteklemiyorum. Çok gereksiz bir iþgüzarlýk olarak görüyorum;görevliler de bu iþgüzarlýðý çok hevesle uyguluyorlar.

Hiç bir anlamda altyapýsýný oluþturamamýþ ülkelerin ve devletlerin,bu denli yasaklar koymaya hakký yoktur. Önce koþullarý hazýrlarsýnýz,sonra yasaklarý korsunuz ve bir anlamý olur. Ýnsanlar topluluk halinde yaþarlar. Topluluk canlýdýr ve sürekli devinim halindedir. Aslýnda topluluklarýn hayatý bir ferdin hayatýna da çok benzer. Bazen neþeli,bazan hüzünlü,bazen daðýnýk,bazen düzenli ve bazen asabi olabilmektedir. Ýnsanlarýn nasýl çalýþmaya,uyumaya,dinlenmeye ihtiyacý varsa,konuþmaya da hepsinden çok ihtiyacý vardýr. Sigara bütün toplumlarýn az veya çok kullandýðý bir alýþkanlýk. Toplumlarýn bazý kesimleri az,bazý kesimleri çok tüketebilir,maddi bir külfet olduðuda doðrudur.

Önemli bir doðru daha var;bizim toplumumuz asýrlarca,evinden çýktýðýnda;cami önlerinde,tekkelerde,zaviyelerde,hanlarda,kervansaraylarda,dahasý en ücrada köy konaklarýnda biraraya gelir ve günlük problemlerini tartýþýr,konuþur,çözerdi...Yakýn devrimizde ise bu iþlevi özellikle kahvehaneler üstlenmiþtir. Kahvehaneler gerçek anlamda bizim toplumumuzun emniyet subabýdýr. Camiler kadar,eðitim kurumlarý kadar önemsiyorum. Kahvehaneleri bir kumarhane gibi düþünmek çok yanlýþtýr. Ne olur buralarda;sýva iþçisi iþinden döner,yeni iþini konuþur,duvarcý ustasý gelir, iki bardak çay bir sigarayla yorgunluðunu atar;iþverenler gelir,yarýn yapacaðý iþlere uygun insanlarý buradan temin eder. Buralarda günlük politikalar tartýþýlýr,her masada onlarca hükümet kurulur ve yýkýlýr,çok derinin de ev hallerini konuþur insanlar,çocuklarýný evlendirirler,kýsaca günlük hayata dair ne kadar konu varsa buralarda tartýþýlýr ve konuþulur..Kimdir bu insanlar? Toplumumuzun yoksul kesimini oluþturan yüzde yetmiþlik ezici bir çoðunluk. Binbir zorlukla hayatýný sürdüren bu insanlara yapacaklarý,yarým saatlik,bir saatlik sohbeti çok görmek onur kýrýcýdýr. Üstelik onca teknolojik geliþmeye raðmen,havalandýrma sistemlerinin her türlüsünü kullanmaya çalýþan yine yoksul kahveci esnafýna raðmen..Sahi bu yasak nerden çýktý? Neredeyse topyekün travma yaþayan bir toplumun önüne bunu alen kim koydu sahi?
Çoðu yerde de sanki bilinçli olarak kahve önlerinde de oturma yasaðý uygulanarak..Önünüzde yirmibeþ tonluk kamyon,remorklu traktör durabilir ama,vatandaþ kahve önünde oturamaz! Her ilde,ilçede binlerce kahvehaneniz var ve bahçeli kahve sayýnýz sýfýrken.

Bu yasak mutlaka gözden geçirilmeli,yahut gerekli altyapý oluþturulmalýdýr. Sekiz ay kýþ yaþýyan þehir ve beldelerde,köylerde yarýn ne yapacak bu insanlar? Alternatifini göstermediðiniz her yasak zulümdür! Sigara bile olsa...

Çalýþma hayatý boyunca çok kahvehane tanýmayan biri olarak bunlarý söylemeyi kendime borç kabul ettim.

Sigara kullanmayanlardan özür diliyorum. Selam,saygý...