Buğdayın Dramı
Dağda buğday oldum deste dizildim,
Biçilip toplandım sürdüler beni.
Değirmen taşında hayli ezildim.
Kağnının sırtına vurdular beni.
Bembeyaz un oldum doldum
kilere,
Kürek kürek kondum ince elere,
Fatma yardım etti verdi Güler’e,
Su döküp teknede kardılar beni.
Oklavayı alıp yumak açtılar,
Kızgın saç üstüne tutup saçtılar,
Yorgunluktan bitkin, karnı açtılar,
Çökelekle dürüm dürdüler beni.
Bir sofra bezini çekip gerdiler,
Tepsilere koyup Gül’e verdiler,
Arta kalanımı yere serdiler,
Bir bohçaya koyup sardılar beni.
Var mı şu dünyaya baki kalacak,
Her buğdayın sonu böyle olacak,
Alacağım olsun kulda
alacak,
Arpadan mülayim gördüler beni.
İlhami’yim fena yandı bu
canım,
Isırıktan arşa çıktı amanım,
Daha hazin oldu fani encamım,
Güler'in karnında buldular beni.
(
Buğdayın Dramı başlıklı yazı
i.arslantaş tarafından
23.10.2012 tarihinde sitemize eklenmiştir. Sitemizde yayınlanan eserlerin hukuki sorumluluğu , kullanılan materyaller ve yazının içeriği yazarlarına aittir.İzin alınmadan kaynak gösterilse bile sayfamızdaki eserler başka yerde yayınlanamaz. Eserlerin izin alınmadan kopyalanması ve kullanılması 5846 sayılı Fikir ve Sanat Eserleri Yasasına göre suçtur. )
Okuduğunuz Yazının Site Kurallarını İhlal Ettiğini Düşünüyorsanız, Site Yönetimine Bildirmek İçin Tıklayınız.