Uzun   bir  yürüyüş
 hiç  olmadığı   kadar    suskunum.
Ve   nihayet    kafam   beni   aldı  götürdü …
 Şehir  parkındayım.


Adımlarımı   sayan   ben   düşüncesizce  

etrafı    görmeden   kim  var  kim  yok  demeden   sabit   bakışlarla
vardığım    yerde   bir   banka  iliştim.
Küçük    yerlerde   rahatsızlık   veren   küçük   insanların bakışlarına   da  aldırmadan.

 

 Ortam    tam   şiirlik   

kalem  kağıttan  önce   yüreğime  yazdım  dakikalarca…
Ağır   geldi    kaldırmak   onca  birikimin   varlığı
 kafamı  sağa  sola   hareket  ettirdim .
Yaz   beni   diyen  atmosfer  kulağımdaki  ses   Ferhat  Göçer   gittin  de  ne  oldu  derken
yazmadan   olmazdı.
Yüreğime   mi   ?

Dirseğimi   banka   koydum  kafamı  yana 
Telefonuma   başladım  yazmaya

Şaire  şiir  başlıyor…


Başımı   kaldırdım  pamuk  kar  yürüyordu.
Hepimiz   görüyorduk   değil mi ?
Sen   de   görüyorsun   biliyorum.
Aynı   yöne  baktığımız  tek  yer  gökyüzümüz.
Bir   aydınlık   yakıyor  içimi    sobe  diyerek 
bir   karanlık   basıyor   körebe  misali
 Gözlükler    kâh  baş  üstüne  kâh  gözlerde
Başımda  bir  lodos
 karmakarışık  …
Havada  uçuşan 
yeşil  sarı    asırlık  devler  yağıyor da  yağıyor  yapraklarını


Bastığım   gazeller  şıkır  şıkır   ahenkle  ezilirken  ayaklarımda
Başımda   bir  aydır   taşıdığım  dönen  dünyadan   eser  kalmadı .
Böyle   bir  huzur   daha   yoktu.

Kırık  bir  bank   etrafta  her  zaman  cıvıldaşan  kuşlar  kayıp
Çocuklar    uçuyor   kanatsız
anneler    telaşlı  , babalar  ne  kadar  da  sakin
ben   boş   bir   meşgul  …


Rüzgâr   çığlıklarını  güneşin  gülümseyen  yüzünden  fırsat  buldukça
esiyor   kulaklarımıza
Üzerimde   mevsimin  böcekleri  uğur  getirsin diye  seslenmiyorum
beni  dolaşmalarına 
oysa  ne  kadar  çok  korkarım  böcekten
aldırmadan   bakıyorum 
Kurumuş  dalda  savrulan  gazeller bir  fon  eşliğinde  sürünüyor
ayaklarıma   kadar.

 Bu  ortamı    dört  duvar  arasına   alıp  götürmek  ve  hep  orada  yaşatmak  vardı  ya…
Yazı ,  kışı  ,sonbaharı  ve  gönlümdeki  ilk  baharı da  yaşamışken
sekiz  mesajlık   gönül   sesim   duruldu…



Yaklaşık  dört   saattir  kendimle  baş başa  kaldığım  sürede  
hiç  kimse  yokmuş   gibi 
sadece    ve    sadece   yürümeyi
 hiç    unutamayacağımdan    eminim.


Meryem  Maman (  Nene  Hatun) sairnenehatun

1  ARALIK 2012  Ctsi.




( Şehir Parkı Şiir Farkı başlıklı yazı Nene Hatun tarafından 1.12.2012 tarihinde sitemize eklenmiştir. Sitemizde yayınlanan eserlerin hukuki sorumluluğu , kullanılan materyaller ve yazının içeriği yazarlarına aittir.İzin alınmadan kaynak gösterilse bile sayfamızdaki eserler başka yerde yayınlanamaz. Eserlerin izin alınmadan kopyalanması ve kullanılması 5846 sayılı Fikir ve Sanat Eserleri Yasasına göre suçtur. )
Okuduğunuz Yazının Site Kurallarını İhlal Ettiğini Düşünüyorsanız, Site Yönetimine Bildirmek İçin Tıklayınız.