.


soğuk bir aralık akşamıydı
bir masaldı istanbul yine
yaşanmıştı öylesine
ve bitmişti 
yine tam yerinde 

unutulmalıydı mutlaka
sol yanıma bıraktığı iz 
sessizdi benim gibi
arkamda kalıp
benim diyemediğim kent
yalnızdım ve ıssızdı 
döndüğüm kıblegahta yollar 

vakit tamamdı
düştüğümde gözlerimin peşine
sormadı kimse bana
nereye neden niye
yükümce hayallerim 
sığıverdi acılarımdan valize
 
yemin edebilirdim sorsalar
gitmek kalmaktan çok daha zor diye

.

.


( Kıblegah başlıklı yazı HakanTunçtan tarafından 16.12.2012 tarihinde sitemize eklenmiştir. Sitemizde yayınlanan eserlerin hukuki sorumluluğu , kullanılan materyaller ve yazının içeriği yazarlarına aittir.İzin alınmadan kaynak gösterilse bile sayfamızdaki eserler başka yerde yayınlanamaz. Eserlerin izin alınmadan kopyalanması ve kullanılması 5846 sayılı Fikir ve Sanat Eserleri Yasasına göre suçtur. )
Okuduğunuz Yazının Site Kurallarını İhlal Ettiğini Düşünüyorsanız, Site Yönetimine Bildirmek İçin Tıklayınız.