Her sabah
Aynada gördüğüm o siluet
Yaralar beni mutsuzluğuyla
Dünden daha güçlü olmaya çalışsada çocuk
Aydınlanmayan her gününde
Boğarcasına ağlayan sol yani.
Çektiği onca cefayı anlattı
Namludaki son mermi be abi
Ateşledim geçenlerde
Hedefe gidermi bilmem ama
Yolunu kaybederse beni bulur.
Annesinin bakışları bir yanda
Anlatırken çocuk
Ondada bir telaş
Boğazına düğümlenmiş Sözler dökülürken
Sessizce iki dudağının arasından
Üzülme yavrum
Sana dönecek her kurşun beni bulsun diye
Bide becerebilse saklamayı
Akan gözyaşlarını.
Sarıldılar
Öyle bir gülümseki Anne
Çektirenler utansın deyip gitti çocuk
Sıktığı son merminin peşine.
