Yýl 1992, görev yaptýðým kurumda bazý problemler yaþadýðým için, baþka bir kuruma nakledildim daha doðrusu sürgün yedim. Durum böyle olunca da, ayný kurumda görevli, eþimle de aramýzýn limoni olmasý sebebiyle, tebdili mekanda hayýr vardýr diyerek, Ankara’da kalmak istemedim, Antalya’ya tayin istedim…

            Antalya’da göreve baþladým. Her þey yolunda giderken, her kim eþimin aklýna girdiyse, tekrar tartýþmalarýmýz baþladý ve sonuçta ayrýldýk. Mahkeme sonuçlanýp kanunen ayrýlýnca eþime “sen bana inanmadýn, ben de sana kendimi kanýtlamak için, genelevinde bir bayan ile evleneceðim, o bahsettiðin kiþi ile asla görüþmedim” diyerek vedalaþtýk. Eþim Ankara’ya döndü.

            Ancak, eþimin söylediði söz yenilir içilir cinsten deðildi ve kabullenemiyordum bu nedenle hem öyle bir þey olmadýðýný kanýtlamak, hem de bataktan bir bayaný kurtarmak için yemin etmiþtim.

            Yolum Ankara’ya düþtü. Çok sevdiðim ve deðer verdiðim arkadaþýma gittim. Biraz sohbetten sonra konuyu açtým. Arkadaþým biraz düþündükten sonra, “sen bilirsin, düþüncene saygý duyarým, ancak iyice düþün kararýný öyle ver, sana getireceði olumsuzluklarý unutma!” diyerek, ben de yaratabileceði olumsuzluklarý tek tek sýraladý. Ancak, ben kararlýydým.

            Ankara’da, genelevinin bulunduðu Bent deresine gittim. Hayat kadýnlarýnýn bulunduðu alana geçtim. Dalgýn bir þekilde dolaþýyordum. Bir evin önünde durdum. Uzun sarý saçlý, mavi gözlü bir bayana gözüm takýlmýþtý. Bir müddet bekledikten sonra içeri girdim, mahcup bir þekilde sarýþýn bayana yaklaþtým, “merdivenlerden çýk. Saðda 13 numaralý oda” dedi.

            Yukarý çýktým, odaya girdim. Ýçerisi loþ ve deðiþik bir koku var. Yataðýn ucuna oturdum. Biraz sonra, sarýþýn bayan geldi. “Hazýrlanmamýþsýn” dedi. Ýsmimi ve görev yaptýðým yeri söyledim, ne kadar kimlik var ise hepsini gösterdim. Bayan bir þey anlamamýþtý, yüzüme bakýyordu. “ücretini vereceðim, ben seks için gelmedim, lütfen beni dinler misin?” dedim.

            Baþýmdan geçen olayý, eþimle boþanma nedenini anlattým. “Buradan biri ile evleneceðim, sen hoþuma gittin” dedim. Bayan þaþýrmýþtý. Bir müddet sustu “Çay içer misin? Merak etme temizdir.” Diyerek çay söyledi. Çaylar gelene kadar havadan sudan sohbet ettik. Çayýmýzý içtik. “2-3 gün sonra tekrar gelebilir misin?” dedi. Ben de geleceðimi söyleyerek oradan ayrýldým.

            Üç gün sonra tekrar gitmiþtim. Kapýdan gözlerim onu ararken, içerden o beni görmüþ, içerisini boþaltýp beni odaya aldý. Hoþ beþten sonra konuya girdik. “O gün ben sana inanmamýþtým” dedi. “Genelde gelip, senin dediðin gibi söylerler ve bizden iyi muamele beklerler, ama sen o gün benimle birlikte olmadýðýn gibi, vizite ücretini de vermek istedin, ben seni tekrar gelmezsin diye, 2-3 gün,  sonra gel diye baþýmdan savladým” dedi.

            Ben bayana ciddi olduðumu tekrar anlattým. Bir sigara yaktý, birde bana ikram etti… “Bak” dedi. “Buradan, bende dahil herkes kurtulmak ister. Çok iyi niyetli bir insana benziyorsun. Ama kendine yazýk edersin.” diye anlatmaya baþladý. Olumlu olumsuz tüm yönlerini anlattýkça anlattý. “Eðer bu anlattýklarýmdan sonra, hala düþünürsen gel. Hatta yolun bu tarafa düþerse uðra, sohbet ederiz” dedi. Oradan ayrýldým.

            Kafam karman karýþýktý. Ýznim de bitiyordu. Çarþýya çýktým kafamý daðýtacaðým. Gezerken kendimi, sarýþýn bayanýn yanýnda buldum. Beni görünce þaþýrdý. “Hala vazgeçmedin mi? Gel!” diyerek odasýna çaðýrdý. Beni ikna etmeye çalýþýyordu. “Þimdi buradan çýkýnca, çiçekçiye git, güzel bir çiçek al, git eþinden özür dile” diyerek beni uðurladý…

            19.12.2012 günü, Günün Yazýsý seçilen Sayýn Mustafa Sakarya'nýn “Kiralýk Bedenler” baþlýklý yazýsýný okuyunca, bu aným aklýma geldi, o günlere gittim. “Hayat Kadýný” diye tu-kaka yaptýðýmýz, horladýðýmýz, ama “etini satarak” ekmek parasýný kazanan, böyle dürüst Hayat Kadýnlarýnýn da var olduðunu göz ardý etmeyelim. O Sarýþýn Bayana minnet ve þükran borçluyum.

Mustafa KARAAHMETOÐLU

19.12.2012