Öyle bir haldeyim; resminde olsa,

Yüzüne bakmaya kýyamýyorum!..

" Ömrümün Katili! " isminde olsa,

Seni sevmelere doyamýyorum...

Kalbime süzülen akýþlarýnda,

Bilsen nasýl tat var yakýþlarýnda!...

Tarumar olsam da bakýþlarýnda!,

Çakýr, gözlerinden, cayamýyorum...

Çözüldü baðý da, tutmaz dizlerim,

Derin uykulara hasret gözlerim!...

Ne hafýzam kaldý, ne de ezberim!,

Ýsminden baþka ad, sayamýyorum...

Günden güne bu dert beni yese de,

Sýrt döndüm içimden gelen sese de!...

Hergün " kapýsýna dayan " dese de!,

Kör þeytan sözüne uyamýyorum...

Aþkýn þarabýný bulan içiyor,

Her Mecnun gönlüne göre seçiyor.

Leyla'ymýþ!...Aslý'ymýþ!...Bahsi geçiyor!,

Kimseyi yerine koyamýyorum...

Aklýma gelmiþken: Gizlice sýzdým!,

Yol-duvar ne varsa, ismini yazdým!...

Daha korkma! seni kalbime kazdým,

Artýk sokaðýný boyamýyorum!...

Velhasýl, kor gibi düþtün a caným,

Tutuþtu bedenim, kaynýyor kaným!...

Aþkýna müptela olmuþ sol yaným!,

Þuramda baþka his, duyamýyorum!...

...............................................Gökhan KAVCI