1
Bazen bir türküdür yalnızlığım...
Dinlersen yıldızlı bir gecede
Ve bir gün aklın ziyaret ederse hatırımı
Bir çiçek kokla
Dağların uçurumların da kalsın adım
Bir kayanın dibinde açmış çiçek kadar yalnızım.
Bazen sessiz haykırıştır yalnızlığım
Suskularımı kaldırıp naftalinlenmiş sandığıma
Kırk kilit asıyorum güveni aşınmış kapıma
Aklından geçer de bir gün
Yolun düşerse eğer
Sor beni bu kalabalık şehrin sokaklarına
Kırık bir kadehin üstünde kalsın dudak izim
Masada unutulmuş çiçek kadar yalnızım.
Bazen manzum tragedyadır yalnızlığım.
Son perdede can alıcı repliğimi unutup
Komedyenler kadar güldürdüm.
Kahkaha atmak istersen eğer
Başarı senin seyret
Kahramanın ölümüne gülünen
İşsiz kalmış Aşk emekçisiyim
Hayat oyununda neonlara yazılsın adım.
Sahneye fırlatılan dağılmış çiçek kadar yalnızım
Bazen bir ağıttır yalnızlığım
İlkbaharında ömrümün kış bozgununa uğradım
Gelinliğimi giymeden kefene sarıldı naaşım
Kılınırken cenaze namazım
Kulak ver
Dile gelecek soğuk bedenim
Severken ölenler listesindeyim
Yüreğime gömüldüm hece taşına yazılsın adım
Mezarlıkta açmış suya hasret çiçek kadar yalnızım
Songül Bulut