Mumdan Heykel
Ne zaman düşsem gözlerine,
mumdan heykel gibi
donup kalırdı bakışlarım.
Yansıyan sesdi sanki...
Tekrar bana dönerdi,
sessiz haykırışlarım!...
Ne zaman düşsem gözlerine,
nedense için için hep ağlamam gelirdi.
Kopardı fırtınalar,
şu aklım delirirdi.
İçimde kaynayanı domuz gibi bilirdin.
Bilirdin de halimi, öyle durup izlerdin.
Vicdanın gölgesinde ben ne yıllar bekledim.
Ümidimi sırtıma eşek gibi yükledim.
Sen her gece başını
yumuşacık yastığa
koyup uykuya daldın.
Bir arsız hırsız gibi,
dayandığın kapımdan
gelip hep beni çaldın.
Hüzünler tablosunda hep simsiyah buluttum...
El açtığım kapında ben kendimi unuttum.!...
Açtığın cam kesiği
yaramdan akıyorsun,
Ne zaman düşsem gözlerine,
mumdan bir heykel gibi
hissizce bakıyorsun!...
....................................30.05.2018
(
Mumdan Heykel başlıklı yazı
Gokhan Kavcı tarafından
30.05.2018 tarihinde sitemize eklenmiştir. Sitemizde yayınlanan eserlerin hukuki sorumluluğu , kullanılan materyaller ve yazının içeriği yazarlarına aittir.İzin alınmadan kaynak gösterilse bile sayfamızdaki eserler başka yerde yayınlanamaz. Eserlerin izin alınmadan kopyalanması ve kullanılması 5846 sayılı Fikir ve Sanat Eserleri Yasasına göre suçtur. )
Okuduğunuz Yazının Site Kurallarını İhlal Ettiğini Düşünüyorsanız, Site Yönetimine Bildirmek İçin Tıklayınız.
