Online Üye
Online Ziyaretçi
Şimdi aşkı ezberleyen bir kitabın dip notundayım
Saçlarının ışıltısına hayran olan yıldızların ölüm çığlığındayım
Bulutlar gözlerindeki seyri kıble bilmiş öyle yağmur ağlıyorlar
Aynalar eskiyor suretine inen kibrin boyutunda Elmira
Hangi fermanı yazdı bakışlarında biriken hâyâlime
Sen ayak bastığın toprağın her noktasında dervişler kahırlanıyor
Zamanı s/onsuzluğa uğurlayan kıyamettesin
El ver Elmira elver
Gözlerin içime hasreti d/eğdirmesin..
Bu aşk beklenmedik bir fırtınaydı
Tarumar eden , ecele susatan yüreğimin menzilini
Bu aşk
Yaralı bir ırmağın kurumuş bir çöl ağzına ilticası gibi
Bu aşk
Hüzün dolan bir bulutun gözlerime hıçkırığı gibi
Elmira ..
Sensiz böyle mi yazılmalıydı şiirlerim
Böyle ağlamaklı mı olmalıydı sensiz aynadaki aksim
Sensiz mevsimler tozlanıyor kimsesiz kafesinde
Turnalar sessiz uçuyor
Göç kıblesini unutmuş kuşlar yokluğunun nefesinde
Bir gece vakti Elmira
Ceylan derisine giyindiğim ruhumu avcı gözlerine bıraktım
Vur istersen karanlığın koynundaki yalnızlığımı
Nice zamandır tebessüm zikrini unutmuş dudaklarım
Uykumu rafa bıraktığım yatağımın sol köşesinde unut hâyâlini
Birazda senli masallar bırak anka kuşu kanatlarına
Az biraz duy Elmira duy sukûta duran çığlıklarımı
Şu aşkvâri düşlerimi çoğalt içinde
Gözlerim tavaf etsin bakışlarını
Kaydı düşülsün takvimlere
Her salisem hüzün
Artık hükmü yok hazan mevsimlerinin
Koynuma ferman bellediğim birkaç yakıcı şiirdi tecridim
Kavilleştim hoyrata bezenen türkülere Elmira
Hümanist düşüncelerimi kıbleme yükledim
Sen yokken
Dibine uykumu içirdiğim boş bardaklarından intikam almayı vazife bildim
Şimdi seni bana ezberleten ağır bir romanın yangınında çürüyorum
Kakülünde eriyor mumlar
Gözlerime ateş sürüyorum
E l m i r a.
---şiir nefesli dost Hasan KARAŞAHİN sonsuz teşekkürler
----n u r e t t i n Ö N D E R