Ne çiçekler açıyor dallarında
Her rengi farklı bir boğuyor insanı
Kimi zaman sonbahar oluyorsun bir insanın hayatında
Yeşil yeşil bakan gözleri sarartıyorsun sen


Ne güneşler doğuyor sancılı geceye ağlayarak
Ne de heyecanlanıyorsun bir öncekini unutarak
Her sabah aydınlık olması yetiyor sana gökyüzünün
Kayan yıldızlara ağlasan da gülüyorsun yenisiyle avunarak


Sadece düşünüyorsun düşündürüyor yıldızlar bir gece vakti seni 
Benim gökyüzüm mü nankör yoksa gelen yıldızların eceli mi 
Sardıkça gecenin karanlığı bedenini sarhoş oluyorsun
Bitiyor bahar sanki hiç koklamamış gibi gülleri


Kendi gökyüzünde kimsesiz kalıyorsun ağlıyorsun
Yağmur oluyor gözyaşların sadece kendini ıslatıyorsun 
Şimşekler çakıyor gökyüzünde hatanı anlıyorsun
Meğer ki sen tek gökyüzüne çok güneşi sığdırmaya çalışıyorsun
( Sonbahar Oluyorsun Sen başlıklı yazı Ümit Zafer tarafından 28.12.2014 tarihinde sitemize eklenmiştir. Sitemizde yayınlanan eserlerin hukuki sorumluluğu , kullanılan materyaller ve yazının içeriği yazarlarına aittir.İzin alınmadan kaynak gösterilse bile sayfamızdaki eserler başka yerde yayınlanamaz. Eserlerin izin alınmadan kopyalanması ve kullanılması 5846 sayılı Fikir ve Sanat Eserleri Yasasına göre suçtur. )
Okuduğunuz Yazının Site Kurallarını İhlal Ettiğini Düşünüyorsanız, Site Yönetimine Bildirmek İçin Tıklayınız.