Sensizliğe Doğru
Uçuyorum bir gece vakti
Uçuyorum yıldızların köhne ışığında sana doğru
Yıldızlar susuyor ben yılmıyorum çırptıkça kanatlarımı
Gözlerim kapalı süzülüyorum içimdeki umutlara tutunarak
Ben gündüz yarasasıyım güzel kız
Sensizliğin karanlığında ne gece görebiliyorum ne de gündüz
Işığa ama kalmış sevdam kanatlarımda ben uçuyorum
Her kanat çırpışımla yokluğuna çakılmam bir oluyor
Çakıldıkça anlıyorum aşkın ne kadar yükseklerde olduğunu
Ben annesi tarafından uçmayı öğrenen bir kuş değilim güzel kız
Sensiz geçen günler kanat/ıyor sadece yüreğimi
(
Sensizliğe Doğru başlıklı yazı
Ümit Zafer tarafından
26.09.2015 tarihinde sitemize eklenmiştir. Sitemizde yayınlanan eserlerin hukuki sorumluluğu , kullanılan materyaller ve yazının içeriği yazarlarına aittir.İzin alınmadan kaynak gösterilse bile sayfamızdaki eserler başka yerde yayınlanamaz. Eserlerin izin alınmadan kopyalanması ve kullanılması 5846 sayılı Fikir ve Sanat Eserleri Yasasına göre suçtur. )
Okuduğunuz Yazının Site Kurallarını İhlal Ettiğini Düşünüyorsanız, Site Yönetimine Bildirmek İçin Tıklayınız.