Bu ilk değil, yürüyorum kaldırımlardaBu ilk değil, savaşıyorum yine sessizce sancılarla
Dönüp de bakıyorum şöyle bir arkama
Kendi ellerimle tuz basıyorum kapanmayan yarama
Darmadağın bir yaşama yelken açmam ama
Dağılmış hatıraları da toplayamıyorum anla
Farkına varmak diye bir şey varmış hayatta
Farkını bulunca kalana eksiksiz ulaşıyormuşsun ama
Farkına varınca da elinde kalacak bir şeyin olmadığını anlıyormuşsun
İçi dolu çuvalla indiğin limandan eli boş ayrılmak koyuyormuş insana
Üstelik çarptıkça denizin dalgaları yüzüne, işte o zaman varıyormuşsun farkına
Bu ilk değil, ilk kez ağlamıyorum bu sokaklarda
İlk kez dökmüyorum pişmanlığın eline kolonya
Basmak istemesem de ilk kez basmıyorum ekin ektiğim toprağa
Sen beni nereden anlayacaksın ki meyledesin ağlamaya
Avuçlarına verseler kalbimi yüreğin olmaz taşımaya
En iyisi sus da daha fazla işkence verme kulaklarıma
En iyisi sus da son damlalar düşmesin dudaklarıma
Bu ilk değil, ilk kez aşık olmuyorum Leylalara
İlk kez odama kapanıp da dertlerle ittifak kurmuyorum lambalara
Annemin yufka yüreğini incitmiyorum ilk defa
Sevdanı kalbine gömmek nedir bir sorsana
Bu ilk değil, ilk defa binmiyorum hayalbaz sandallara
(
Bilmem Kaçıncı Kez başlıklı yazı
Ümit Zafer tarafından
19.09.2013 tarihinde sitemize eklenmiştir. Sitemizde yayınlanan eserlerin hukuki sorumluluğu , kullanılan materyaller ve yazının içeriği yazarlarına aittir.İzin alınmadan kaynak gösterilse bile sayfamızdaki eserler başka yerde yayınlanamaz. Eserlerin izin alınmadan kopyalanması ve kullanılması 5846 sayılı Fikir ve Sanat Eserleri Yasasına göre suçtur. )
Okuduğunuz Yazının Site Kurallarını İhlal Ettiğini Düşünüyorsanız, Site Yönetimine Bildirmek İçin Tıklayınız.
