Yetim bir çocuktu
Çocuktu
Hem de yetimdi
Yetim bırakılmıştı
Kim bırakmıştı
Neden
Niçin
Niye
Muamma
Kim bilirdi
Yalnızdı
Gören kimdi
Titrerdi içi yazda
Anlayan kimdi
Geceler gibi yüreği karaydı
Hülyaları
Geleceği silinmişti
Hisseden kimdi
Kalbini aldı avcuna
Savurdu insanlara
İçin kurumuş olsa da
Sevgi doluydu
Gören alan olmadı
Etrafına baktı etraf mezarlık
Ses yok seda yok
Karanlık gölgelerin kahkahası
Yankılanıyordu sokaklarda
Duyan kimdi
Boş hayaller
Evlerde geziniyordu
Simsiyah
Zindan gönüller
Zindanlarda ağlıyordu
Gözler kanla doldu
Gözyaşlarında kan aktı
Kim gördü bildi
Suçlusu kim
Kime sorsan suskun
Gönlün coşmak ister
Kapısı kilitli
Kim kilitledi
Bilinmez
Yarınlar kan gölü
Yarınlar inkar dolu
Yalan dolu
Doğru nerede sordu
Bilen yok
Sordu sol yanınızda taşıdığınız
nedir
Baktılar aval aval
Bilen yok
Kim koydu bunu buraya
Neye yarar diye sordular
Söyledi
Sus dediler
Neden dedi
Yakarlar dedi
Etrafına bak
Yanmayan ne var dedi
Baktı gördü
Viran olmuştu koskoca şehir
Sokaklar
Evler dedi
Tutuk muydu kulaklarım duymadım
Gözlerime mil mi çektiler görmedim
Günaha batan nefis
Nasihat mi alır dedi
Ağlayarak yürüdü
Yetim bir çocuktu
Çocuktu
Hem de yetimdi
Kim bilirdi
Yalnızdı
Gören kimdi
Gören
Bilen Rahmandı biliyordu
Gülerek gidiyordu
Gülen yarınlara
Nefretsiz bakan gözlerin şehrine
Var mıydı
Vardı biliyordu
Mehmet Aluç