Bir Kitap Çevirdim
Hayatımda ilk defa bir kitap çevirdim
Sizde şaşırdınız herkes gibi değil mi?
Çok kolaymış efendim hiç zorlanmadım
Ön sayfasına bakarken arkasını çevirdim
Bir anda çevirdim herkes hayran kaldı
Bulutların üzerindeydim bu sevincimle
Demek ki bende içimden dışarıya bakarmışım
Karanlıkları yakıp aydınlığa koşmuşum
İnsanlarla ne çok meraklıymış çevirmene
Her gelene okuduğum kitabın arkasını çevirdim
Anladığımda anladım ruhumun kanatları varmış
İnsanları mutlulukla üzerinde bulutlarda taşırmış
Oysa ben önceden fark edemedim kısmet bu güneymiş
Uzunca düşünmeye gerek yokmuş yol kısaymış
İnsanlar kitabın arkasını çevirip önsözü okuyunca anlarmış
Bizim milletimiz ne acayip insanlarmış
Kızı evde kalan kızımı bir çevir de kısmeti açılsın diye
geldiler
Şaşmamak elde değil nasıl bunu ifade edeyim
Artık rahat edemediğim odalara kendimi hapis ettim
Bilmediğim repliklerle çevrim dışı oldum
Hayatın kronometresi çalışıyordu beni uyardı
Zaman doluyor diye
Karanlıklardan kurtulup hoşluklara uçacaksın
Lakin bizimkiler hoşluğu koçluk anlıyor
Bu çevirmenlik ideal dünyama uymadı benim
Bir daha kitabın ön yüzünü varken arka yüzünü çevirmiyorum
Oktay Rıfat’ın dediği gibi: Güzel şeyler düşünmeme rağmen /
ağlamak geliyor içimden
Mehmet Aluç