Attým Kalemi Ta Uzaklara

Oturmuþ bu âþýk bilmem neyi kime yazarda

Aðlasa sýzlasa bu gönlünde mezarýn kazar da

Sevda denizinde alabora olmuþ boðulur o an

Sana varamam bir anlasana sessizce aðlarýmda

Elden ne gelir bir ömür geçiyor sensiz böyle

Âþýk oldum anlasana ettin beni kendine köle

Girince içine çýkmazsam boðulsam o göle

Sana varamam bir anlasana sessizce aðlarýmda

Aðlatýyor beni böylesine gerçekler ah

Karanlýk gecelerim sensiz olmuyor ki sabah

Gece gündüz dizlerime vurarak desem de vah

Sana varamam bir anlasana sessizce aðlarýmda

Uzak olana yaklaþmamak ne kadar kahýr verici

Yaklaþmak ne mümkün olurum bir seyirci

Sevda denizinde gelemem deðilim denizci

Sana varamam bir anlasana sessizce aðlarýmda

Rüzgâra denize anlatýyorum ben bu acýlarýmý

Esmez bir rüzgâr alýp götürmez acýlarýmý

Uçan kuþa yükleyemem taþýyamaz acýlarýmý

Sana varamam bir anlasana sessizce aðlarýmda

Bir mutluluk þiiri yazamadým ben ona yanarým

Belki ötelerde yazarým bu hayal ile yaþarým

Gelmesen de bu dünyada ötelerde sana koþarým

Sana varamam bir anlasana sessizce aðlarýmda

Kul Mehmet’im attým kalemi ta uzaklara

Seni kahýrla yazýyor vardýrmýyor mutluluklara

Kalemin ne suçu var ki bilmem yazar satýrlara

Sana varamam bir anlasana sessizce aðlarýmda

Mehmet Aluç-Kul Mehmet