Bir Pınarın Serinliğinde
Sükût ile yatıp kalkıyorum
Bağlandım ona gece gündüz
Dönmez yola gidenleri uğurlarken
Tek tesellim sabırla sükûtum oldu
Cümlelerin ihanetine kapalı
Manaya göz kırpan haliyle yanımda
Düzmece sözler sararken etrafımı
Geçit vermez düzmece sözlere
Darağacına çeker düzmece sözleri yalanları
Hangi suya aktığım bellidir
Ayarlamışım gönlümü sükûta ve sabıra
Suskunlukla kelamım
yoldaş gönüllere
Fısıldar gülümseten
sözcükleri
Sevdaya adım atacaklara
Türkü söylemeye aday
olanlara
İşte çırpınırım böylece
ulaşmak için
Şükrün kanatlarını
hissederek
Paslı bir çivi çakılmışa
gönüllere
Yorgunluğumla söker
atarım uzaklara
Bir pınarın serinliğinde
sukutla kelamı sürerim
Şiir iklimlerinde tedavi
ederken
Kalkar süvarilerle
heceler merhem sürmeye
O zaman gönül şehirlerin
caddesi süslenir
Yolun kenarında açan bir
çiçek
Sallar başını gönül
şehrinin caddesinde yürüyenlere
Gözlerine hüzün gölgesi
sinmişler gelir akın akın
Vakitsiz vedaları
unutturur
Şiirle heceler merhem
sürmeye başlayınca
Mehmet Aluç