Bir varmış bir yokmuş…
Bir ülkede isimleri lazım değil
Bir kadın ve bir erkek varmış…
Biri ülkenin bir ucundaki büyük bir şehirde
Diğeri ise yaşarmış uzaklardaki bir kentte.
Kader bu ya…
Bir gün
Erkeğin yolu düşmüş kadının yaşadığı şehre.
Bu iki insanın yolları keşişmiş.
Erkek mertmiş, yağız mı yağızmış
Yaşadığı kentte büyüklerinin öğretilerine göre
Kadın, el değmemiş bir gülmüş
Sadık, hassas ve narin, yalansız…
Öyle düşünmüş Kadını ilk gördüğünde.
Böylece başlamış onların masalı.
İhtiyaçtan mı neden bilinmez,
Önce gözleri sonra sözleri
Hiç ayrılmayacaklarmış gibi birleşmiş kaderleri.
Erkek ;onu kentinde yaşayan kadınlar gibi
Sanmış inanmış, kadın ise erkeği
Kendine bağlamak için ortaya koymuş tüm hünerlerini.
Sonunda et ve kemik gibi bütünleşmişler.
Yaşanmış, yaşanması gerekenler.
Birbirlerinin vazgeçilmezi, şarkıları olmuşlar.
Olmuşlar da...
Gel zaman git zaman
Saklı gerçekler açığa çıkmış;
Aralarındaki bağ zayıflamış ve kopmuş.
Kısaca ayrılma vakti gelmiş çatmış.
Erkek, başladıkları gibi güzel ve anlamlı bitirmek istemiş.
Yaşanmışları kutsallığının adına
Kötü şeyleri unutup çekilmek istemiş
Kadının hayatından.
Ama Kadın “kör şeytan”
Dedikleri cinsten biriymiş.
Erkek “nasıl anlayamadım
Gerçek yüzünü göremedim” diye kahretmiş
Varını yoğunu ardında bırakarak geldiği gibi
Sessiz dönmüş eski yaşadığı kente…
Sanmış ki kadında kendi gibi yaşananlara
Saygı duyacak, başlayacak yeni bir hayata.
Ama nerdeee…
Kadın; Erkeğin hazmedememiş onu terk etmesini,
Hayatındaki yaşanmaması gereken
Saklı gerçeklerinin de ezikliği içinde
Erkeğe duyduğu sevgi ve aşkı nefretiyle sulamış,
Kıskançlığı ile bezemiş.
Erkeğe zarar vermek için bin türlü planlar yapmış.
Bu masal 21.yüzyılda geçtiği için de
Yüzyılın tüm teknolojilerini kullanmış
Erkeğin onurunu kırmak için.
Ancak...
“güneşin balçıkla sıvanamayacağını” düşünememiş
Bir bir kaleme almış Erkekle yaşadıklarını.
Onları tanımayanlar çok alkışlamış
Ezilmiş ve terkedilmiş kadını yazdığı için.
Tanıyanlar ise kadını ayıplamış
Onu yalnızlık zindanında
Mahkum etmişler müebbete.
Erkek; bütün yaşananları gömüp maziye
Yeni hayatlara yelken açmış
Kadın ise ,
Şimdi yalnızlık zindanının duvarlarına
Erkeğin kendine dönmesi için
Ona olan aşkını yazarmış bıkmadan usanmadan.
İşte böyle,
Bu masalın sonu olmaz ama…
Biz yine de gökten ÜÇ ELMA düşürelim.
Biri her ne olursa olsun yaşananlara saygı gösteren tüm
sevenlere,
Diğeri bu masalı yazana, sonuncusu ise bu masalı okuyanlara…
Peki o kadın ’a ne vereceksiniz derseniz…
Ona; yaşananlara saygısızlıktan
Ömür boyu YALNIZLIK cezası yeterlidir sanırım Dostlar.
...................................................ENA.