Online Üye
Online Ziyaretçi
Bir kadın ,
Hayatının ıssız kıyısında
Yakamoz misali
Kanayan gözyaşlarıyla
Bedensiz kalan ruhunun
Umarsızca izler yıkılışını
Hatırlar onu bedensiz bırakan
Acımasızlıkları …
Düşünür…Sayamadığı yılları
Et ve kemik yığını zindanında
Beklediği son demlerini .
O soğuk gizemli elin kucaklamasıyla
Hayata verdiği son veda öpücüğünün
Sadece buruk tadı kalır dudaklarında
Bedenini yavaş yavaş terk eden
Sıcaklığın kıvrak dokunuşlarını
Hissederken
Bir ışık akar yüreğinden
Med ve cezir misali .
Bu son çırpınış dönmek mi
Yoksa kavuşmak için mi bilinmez ki..!
Çalarken Yaşam senfonisinin son notaları
Son bulur kavalyesiz dansı ölümle …
Zaferini haykıran fersiz gözleri ise,
Son defa bakar...
Yıllardır yaşamaya mahkum olduğu bedene .
Ömür sahnesinde
Artık
Bitmiştir tüm replikleri,
Dolmuştur saniyeleri
Yavaş yavaş inmektedir hayat perdesi.
Ve ..
Solgun dudaklarından dökülür son sözleri
Tıpkı Şair'in dediği gibi.
...........................................“Bana Müsaade.”
.......................................ENA.