Yarışsa birinci o, yazsa şiir
Olmazsa olmaz o, meşhur şair
Kim pohpohlar, önünde eğilir ki
En iyi anlatır o, yaz vesair…
Hava atar, yazma hiç der boşuna
Doğum yapıp da gezme der lohusa
Kim pohpohlar, önünde eğilir ki
Her günde dörtlük düzme der boyuna!
Yazsın bir iki kişi, erkek-dişi
Övülsün yeter, onlar kalsın diri
Kim pohpohlar, önünde eğilir ki
Umudunu yok eder varsa biri!
Neymiş falanca kural dolmalı dal
Çürümüşte kabuldür mayayı çal
Kim pohpohlar, önünde eğilir ki
Üzülürüm, meyvesiz ağaçtır çöl…
Ahlaki çöküntüyü sarar pazar
Durmadan yazdıkça bu şair, yazar
Kim pohpohlar, önünde eğilir ki
Haksız övülse ölçü olmaz nazar!
Al övgünün hepsini, ol şöhrette
Sen neymişsin be şair, yok külfette
Kim pohpohlar, önünde eğilir ki
Aranmaz ne erdem ne de izzette!
Saffet Kuramaz