Özleme
Bir hikaye vardı, yıllar önce başlamıştı. İki güzel insan vardı. Birbirlerine hiç kimse görmeyecekmiş gibi sürekli bakarlardı, ikisi de utangaçtı, kendilerinden mi yoksa birbirlerinden mi utanıyorlardı bilmiyorlardı. Erkek olan sonunda onun gözlerinin içine dakikalarca baktı ve o okyanuslar kadar derin gözlerinde kayboldu. Artık çekinmiyorlardı, sürekli kaçamak bakışlarla gözlerindeki mutluluğu birbirlerine fısıldıyordu. Bir gün geldi erkek olan sessizce yüreğini açtı kız olana ve kız olan bilmediği bir tatlıyı yemeye hazır olmadan göndermişti midesine sevgi lokmalarını. Erkek olan ona titreyerek söylemişti sevginin basit kelimelerinden oluşan o kutsal cümleyi ve kız olan o anda dünyadan uçmaya yol açmıştı. Karşılıklı ve sürekli konuşurlardı, hiç durmadan. Yaşamdan ve yaşamsızlıktan konuşurlardı. İlk günlerde belki de birbirlerine pek uymazlardı, hatta birbirlerine ne söyleyeceklerini bile bilmiyorlardı; ama onları birbirine çeken hep mıknatisvari bir güç vardı. Yıllar öyle geçti durdu. Mutluydular gelecekten umutluydular. İdealleri vardı ileriye dönük. Bir süre sonra erkek olanı artık ona gerektiği sevgiyi sunmuyordu, belki sevgisi taşa çarpmıştı, belki sevgi onu yerden yere vuruyordu. Sevgisinden belki şüphesi yoktu ama sevgilisine de sevdiğini hissettiremiyordu. Onlar uzak kalınca sevgileri de bir sigara dumanı gibi solup uçuyormus. Karanlıktı artık her taraf. Kız olanı yorulmuştu, sürekli koşmaktan ve sevmekten ve erkek olanının gözleri kör olmuştu, görmüyordu hiçbir şey. Erkek olanı artık heyecanla bekleyemiyormuş, ondan önce heyecanı biten bir kız varmis ve eskisi gibi onu hatırlamiyormus. Kopmuşlar bir film şeridinin bandı gibi, film yarım kalmış ve tabi gelecekteki hikâyeleri. Kız olanı ağlamaktan solmuş, erkek olanı acı çekmekten kül olmuş. Sonra nemi olmuş kız olanı sevegisine yenilmiş ve erkek olana gönlünün labirentlerine giden bir kapı açmış. Erkek olanı labirentten kurtulup gönlüne oturmak için acı tohumlarının yeşerdiği yollardan geçmiş ve durmadan ışığa doğru yol almış. Kız olan beklemiş, mutlu yarınlar warmıymış, onlar birleşecekmiymiş....... hikaye saçmaymiş ama birbirlerine besledikleri sevgileri tek gerçekmiş ve susmak yakişirmiş ÖZLEM olana.............
(
Özleme başlıklı yazı
ferhat-ciftc tarafından
2.04.2009 tarihinde sitemize eklenmiştir. Sitemizde yayınlanan eserlerin hukuki sorumluluğu , kullanılan materyaller ve yazının içeriği yazarlarına aittir.İzin alınmadan kaynak gösterilse bile sayfamızdaki eserler başka yerde yayınlanamaz. Eserlerin izin alınmadan kopyalanması ve kullanılması 5846 sayılı Fikir ve Sanat Eserleri Yasasına göre suçtur. )
Okuduğunuz Yazının Site Kurallarını İhlal Ettiğini Düşünüyorsanız, Site Yönetimine Bildirmek İçin Tıklayınız.
