Online Üye
Online Ziyaretçi
Mevsimler gelip geçti!
Ömür sermayesini fark etmeden tükettim
Bilinçli ve uyanık bir hayat süremedim
Sevapta zorlanırken günahları yük ettim
Bu nasıl bir aymazlık sırrına eremedim
Mevsimler gelip geçti tutuldum karakışa
Oturumum bitmekte hazırlandım çıkışa
Düz yollar sona ermiş şimdi sardım yokuşa
Yaşadığım hayata bir anlam veremedim
Kimseye güven olmaz satar birkaç dinara
Üzülürsün, gözlerin döner iki pınara
İşin bittiği vakit atılırsın kenara
Son anlarda kimseyi yanımda göremedim
Tükendi arzularım bitti bende hevesler
Sancı ile alınıp, zorla çıkar nefesler
Toprak cazibesiyle bana gel diye sesler
Bu gereceği gözümün önüne seremedim
Hakkımı helal ettim istisnasız her cana
Ey dostlarım sizler de helal ediniz bana
Dünya öyle zalim ki kazık atar insana
Dikenlerle yetindim gülleri deremedim
Mikdadi; durum budur ağlarsın yana yana
Dünya tatlı oluyor yaklaşır iken sona
Ahiretin tarlası diye sarıldım ona
Gafletin defterini bir türlü düremedim
Şair Mikdat Bal