Mevsimler gelip geçti!

               Ömür sermayesini fark etmeden tükettim

               Bilinçli ve uyanýk bir hayat süremedim

               Sevapta zorlanýrken günahlarý yük ettim

               Bu nasýl bir aymazlýk sýrrýna eremedim

               Mevsimler gelip geçti tutuldum karakýþa

               Oturumum bitmekte hazýrlandým çýkýþa

               Düz yollar sona ermiþ þimdi sardým yokuþa

               Yaþadýðým hayata bir anlam veremedim

               Kimseye güven olmaz satar birkaç dinara

               Üzülürsün, gözlerin döner iki pýnara

               Ýþin bittiði vakit atýlýrsýn kenara

               Son anlarda kimseyi yanýmda göremedim

               Tükendi arzularým bitti bende hevesler

               Sancý ile alýnýp, zorla çýkar nefesler

               Toprak cazibesiyle bana gel diye sesler

               Bu gereceði gözümün önüne seremedim

               Hakkýmý helal ettim istisnasýz her cana

               Ey dostlarým sizler de helal ediniz bana

               Dünya öyle zalim ki kazýk atar insana

               Dikenlerle yetindim gülleri deremedim

               Mikdadi; durum budur aðlarsýn yana yana

               Dünya tatlý oluyor yaklaþýr iken sona

               Ahiretin tarlasý diye sarýldým ona

               Gafletin defterini bir türlü düremedim

               Þair Mikdat Bal