ANLAYAMAMAK/          ANLAÞAMAMAK ve          SEVGÝ BAÐINTISI

Yaþam boyutunda, her birimiz birçok þeyi yaþýyoruz..Yaþananlar her ne ise, anlarda ya da süreçlerde yaþanýyor..Tabiri caizse, kim/kimler her zaman mutluluktan uçuyor, veya her zaman hüzünlü oluyor? Hiç kimse..Hayat sadece, acý ve haz dengesinden ibaret..Peki; her ikisi de döngüsü, kaçýnýlmazlýðý, sürekliliði olan duygu ve kavramlar ise, neden yoðun duygudan çýkmayý, pozitif ve negatif anlam yüklememeyi yeðlemiyoruz? Ýþte tek neden, bizi kahreden duygularýmýz, sýký sýkýya tutunduðumuz düþünce ve inanç kalýplarýmýz, gereksiz yüklendiðimiz, üzerimizden atmakta zorlandýðýmýz kat kat elbiselerimizdir..

Birçok güzelliði katleden de deðiþime, geliþime ve uyuma gösterdiðimiz direncimiz, törpülenemeyen, olmazsa olmazlarýmýz, bizi tutsak eden koþullu þartlanmalarýmýz deðil midir?..

Ýlkeciliðin, aþýrý kuralcýlýðýn, prensipliliðin, ketumluluðun getirileriyle iletiþimin týkanmasý, biten iliþkiler ve ah o kahrolasý zanlar..

Diðerimizde hatalar aramamýz, iyi/kötü diye etiketlememiz..

Neyin iyisini, neyin kötüsünü arýyoruz? Bize iyi olan, diðerimiz için kötü olamaz mý? O anki koþullarý/koþullarýný hangimiz bilebilir ve yargýlayabiliriz? Buna hakkýmýz var mý? Hoþ geldin sözü adettendir; hoþ gelmedin önyargý..

Kendimize hak gördüðümüzü, bir diðerimiz yaptýðýnda gösterdiðimiz tahammülsüzlük..Kendimizle yüzleþememek, sürekli fatura kesmek, en kolay rotadýr..

Halbuki güzel olan, olmasý gereken, hazmedebilmek, tenezzül edebilmek, farklý düþüncelerde olsak da, asla saygýyý yitirmemektir..

Kim olursa olsun, bir þekilde hayatýmýzýn kesitlerinde yer almýþ, saçmalar/saçmalýklar nedeniyle/nedenlerle iletiþimimizin kesildiði kiþiyi/kiþileri nefretle anmadan, sevgiyle hayatýmýzdan uðurlayabiliyor muyuz? Ne pozitif, ne negatif, hiçbir duygu yüklemeden akýþa býrakarak, zorlamadan iliþiðimizi kesecek güce sahip miyiz? Yanýtýmýz evet ise; duygu esaretinden çýkmýþ, mantýðýmýz devreye girmiþ, tecrübe edinmiþ ve bir öðreti kazanýmýmýz olmuþtur..Sürekli muhatabýnda/muhataplarýnda hata arayýp bulanlarýn korkusu, aslýnda sadece kendindendir.

Olgularýn; karþýsýndaki/karþýsýndakiler kaynaklý olduðuna kendilerini þartlamýþ ve bu düþüncelerinde ikna olmuþturlar..Çünkü; hiç kimse olumlu veya olumsuz, kendinde olmayan bir düþüncenin baþkasýnda varlýðýndan söz etmez, edemez.. 

Sevgide samimiyet varsa, iliþkiler doyumsuz lezzettedir..Ýnsan önce ne istediðini bilmelidir..Yalnýz önemli bir gerçek var ki; çocukluðunda sevgisiz, aþýrý disiplinli ortamlarda büyüyenler, sevgiyle hiç tanýþmadan eriþkin olanlar, sevgiyi sanal yaþarlar. Onlar için sevginin tanýmý, arzu ve hevesleriyle alâkalýdýr. Ýhtiyaçlarýnýn karþýlanmasý ölçüttür, sevgi ihtiyacýnýn tatminliðidir. Ya içlerindeki gerçek sevgi kýrýntýlarýný büyütüp sevgi olacaklar, ya da hep kaybedecek, yalnýz kalacaklardýr..

Korku, kaygý ve vesvese yüklü zihinlerde, sevginin s'sinden söz edilemez..Güzel macelar, en güzel mecralarda yaþanýr..

Samimiyet ve iyi niyet yoksa, iliþkilerin bitmesi elzemdir. Bazýlarý büyük kaybederler; en büyük ikramiyeyi ancak, koþulsuz sevip, sevilenler kazanýrlar..Sevelim, sevilelim.. 

Okyanustaki incileri çýkarmak, risk almak,  gönül okyanuslarýnýn dip derinliði olan cesurlarýn harcýdýr; herkesin deðil..

Sevgiden baþka hiçbir þeyin kalýcýlýðý olmadýðý hayatta, gerçek sevgiyi bilene, sevginin kaynaðý olana rast gelmeniz, mutlu anlar ve anýlar biriktirmeniz, hayatý paylaþýp, birlikte yol almanýz dileðim ve sevgilerimle..

Semra Koca