Adem-i Bülbül

Ey gönlümün fethini gerçekleştiren!

Şu cihan kadar sevdam sonsuz sana,

Aşk şarabından tatsam, ömrüm feda sana.

Çark döndükçe hüsrana talep ise

Ekmek elden su gölden dedikçe ziyana hasretse

Kendi ahalinde birer müebbetten ibaretse

Affeyle beni, görmezden geldim seni…

Aşkı devran sandı belki, Âdem - i bülbül

Bir gül-i sima gibi soldu, ruh-u sümbül…

Şimdilerde ne aşk kaldı bende,

Ne de ben kaldım ruhumun en derin âleminde,

Bir tek sen varsın varlığınla seccademde.

Aydınlat düştüğüm yolları, çıkmaz sokakları

Yol göster bana, var olayım senden bu yana

Var olayım ki, düşmeyeyim bir daha o yollara…

Ey gönlümün sahibi!

Varsa kaderimde yakın bir zamanda ecel şerbeti,

Aziz olarak nasip eyle, sırat köprüsünde

Varsa bir günahım tövbemi kabul eyle,

Ağır ise zindanım, günahlarımı telafi etmeme müsaade eyle…

LARDES SYMPRA