Ey benim gülen gülüm!

Payitahtta uçar sabah vakitleri ezan sesleri,

Mırıldanır sema, yer yerinden oynasa da

Bir akçe-i hüzün düşer kalbimin nem ocağına,

İsyanlar tam bayrağını çektiği sırada

Saadet mülkünden bir haber gelir ezan okunduğu anda…

 

Hüküm verilmiştir, bu can bedbaht olsa da

Diyarı milketi Rum’da sana tabiidir onun huzurunda…

 

Sinemi gam sarmıştır dört bir yandan,

Bertaraf etmeye çalıştıkça ezanı cihanla

Kuşkular bırakmaz yakamı sen odamda olmadığın anda.

 

Anla beni gönlümün Rumi iklimi!

Mevla’nın karşısına çıktığım andan beri,

Hatalarımı telafi etmedim diye pişmanım o geceden beri…

 

Yıllar geçtikçe gam ve keder kuyusunda boğuldum,

Bağdat’a vardım affedilirim diye sonuçsuz kaldım

Halep’ten öteye varamadım, varamayacağımı da anladım.

Beni bir tek sen anlarsın ey payitahtım!

Ben Âşık Maşukiyim Diyarbekir’de,

Bektaşi Veli’nin bir neferiyim ölümü her düşündüğümde

Secdeye varmak üzereyim bu son günlerimde.


LARDES SYMPRA

( Diyar-ı Milketi Rum başlıklı yazı LARDES tarafından 27.11.2022 tarihinde sitemize eklenmiştir. Sitemizde yayınlanan eserlerin hukuki sorumluluğu , kullanılan materyaller ve yazının içeriği yazarlarına aittir.İzin alınmadan kaynak gösterilse bile sayfamızdaki eserler başka yerde yayınlanamaz. Eserlerin izin alınmadan kopyalanması ve kullanılması 5846 sayılı Fikir ve Sanat Eserleri Yasasına göre suçtur. )
Okuduğunuz Yazının Site Kurallarını İhlal Ettiğini Düşünüyorsanız, Site Yönetimine Bildirmek İçin Tıklayınız.