İştiyak


öyle yıllardan beri gününü bekleyen 
projelerim var
evvela çok uzun
yirmi dört saat değil
yirmi dört yıl sürecek gibi şeyler
alelade günlerin bütün alakalarından uzak

mühim işleri tehir etmeyi severim
tembellikten veya ihmalden belki
bazı işleri geniş zamana bırakırım
o gün hiçbir işim olmayacak
telefon çalmayacak
kapı vurulmayacak
otomobil kornası 
ayak sesi duyulmayacak

*
o gün
dilediğim hatırayı 
dümdüz 
ter temiz  
fikirlerimi çizeceğim
sileceğim, 
yeniden yazıp bozacağım

müdahale edebilecek 
harici ve deruni hiçbir yabancı ilişiğe rastlamadan 
yeni şiirler yazacağım
en masum iştiyakla 
en güzel tasavvurların icrasıyla
tehir edilenleri
dünü bugünden daha mühimleri
asla yapılamaz olanları

*
muhtevası itibarıyla 
maddi alakalarla dolu beş duyum
ta dibine kadar şuurum
düşünmek istenilen mevzuun 
sayısız ,hesapsız
hiç umulmayanlarını
en çelimsizlerini
akla gelmezleri
duygularımın kastine 
baskısına ve taarruzuna rağmen
yazacağım

çünkü hayat hadiseler manzumesi
aradığım huzur ve sükun
ancak benim olmadığım yerlerde
yaşadıkça var
ne yapmak istediğim
neler yapabileceğim

ancak bu yaşta hakim olunuyor hayata
peşi sıra geçen şimdilerin yekununa.
her kaybolan
bir daha gelmemek üzere geçip gidiyor
şimdi durmak değil
şimdiden başlamak zamanı

*
uzun bir süre
aynada kendi yüzüme baktım
aynanın derinliğine uzayıp giden loş ışığa 
çocukluğumdan beri işittiğim öykülerin
bütün yansımaları 
karmakarışık 
bulanık kareler içinde 

ışıklar sönmüş
öylece hiç mi hiç kımıldamadan
çevreye süzülen ay ışığına baktım
ah, bu sahne 
ne kadar da tanıdık
ilk günah
ilk mutluluk gibi

karşımda bir sükut duvarı
bir kez daha 
kadere rıza gösteriyorum
uyumak istiyorum
bir daha uyanmamak  üzere
kesiksiz...

*
havayı derin derin içime çekip
yukarıda sınırsızca uzanan parlak gökyüzüne bakıp 
adeta büyülü bir dünyadan geçiyorum 
bütün her şey o kadar istisnai ki
ışık saçmış sanki etrafa
hilalin parıldayan gözleri
parlak yüzlü çoban yıldızı


öncesi meçhul bir öykünün perdesini aralayıp
sanki içeriye gizlice giren  
çığlıksız sesiyle bir uğursuz kuş 
bitiriyor düş seansını habersizce
aynı düşe giriyorum
ayrı ayrı kapıdan 

bir eşkıya düşüncenin empozesindeyim
akıl çatlamak üzere
uyumak istiyorum
uyumak..

bu gece
yaşadıklarım 
usumda kurusun 
essin rüzgarlar
denizden ve gökyüzünden
zaman cenderesinden soluyup

redfer
( İştiyak başlıklı yazı redfer tarafından 27.05.2023 tarihinde sitemize eklenmiştir. Sitemizde yayınlanan eserlerin hukuki sorumluluğu , kullanılan materyaller ve yazının içeriği yazarlarına aittir.İzin alınmadan kaynak gösterilse bile sayfamızdaki eserler başka yerde yayınlanamaz. Eserlerin izin alınmadan kopyalanması ve kullanılması 5846 sayılı Fikir ve Sanat Eserleri Yasasına göre suçtur. )
Okuduğunuz Yazının Site Kurallarını İhlal Ettiğini Düşünüyorsanız, Site Yönetimine Bildirmek İçin Tıklayınız.