Online Üye
Online Ziyaretçi
Gençliği müsveddesi eyledik hayatın
Uzunluğu meçhul bir yola çıktık
Tekerrürlerin mübdii olduk bu yaşta
Herkes gibi sevdik
Herkes gibi üzüldük
Herkes gibi kızdık
Aptalların mutluluğuna özendik
Yağmur başkalarına yağdı
Biz yandık kendi tavımızda
Meyvelerimiz dallarımızda çürüdü
Bir fırtınada döküldüler yerlere
Yine bir fırtınada ıslandık
İlk defa üşüdük, ilk defa hissettik ölümü
Ebediyetten ebediyen kestik ümidi ardından
Giyotin sehpasında varsaydık başımızı
Yani boyun eğdik kaderimize
Ve gençliğimizi burada verdik toprağa
Yazarın
Sonraki Yazısı