Bir yalanı umut edip beklerken
Yüreğime doğan gündü gözlerin
Doğdu mu bahtımın güneşi derken
Işıktan kör olduğum yerdi gözlerin
Bulutun eteğinde yağmuru görüp
Nefes nefes rüzgarı çöllere sürüp
Dumansız ateşten bir libas örüp
Korkmadan giydiğim yerdi gözlerin
Amansız bir derde düşmüşüm gibi
Ecelin elinde kuşmuşum gibi
Tohum olup toprağa düşmüşüm gibi
Çiçek olup açtığım daldı gözlerin
Çekip gitti benden onca hayalim
Silindi aynalardan suretim tenim
Kime sorsan beni bilinmez derim
Beni sende bulan sırdı gözlerin
Damlayan her kanla lambalar yakıp
Son anlarmış gibi sana sarılıp
Aklımı yitirip gönlümü salıp
Kaybolup gittiğim izdi gözlerin
Nasıl desem bilmem yorgunum belki
Eskitti mi zaman sende ki beni
Sevinçler azaldı kederler yeni
Bin ömüre bedel dertti gözlerin
(
Gözlerin başlıklı yazı
Ümit Seyhan tarafından
3.08.2024 tarihinde sitemize eklenmiştir. Sitemizde yayınlanan eserlerin hukuki sorumluluğu , kullanılan materyaller ve yazının içeriği yazarlarına aittir.İzin alınmadan kaynak gösterilse bile sayfamızdaki eserler başka yerde yayınlanamaz. Eserlerin izin alınmadan kopyalanması ve kullanılması 5846 sayılı Fikir ve Sanat Eserleri Yasasına göre suçtur. )
Okuduğunuz Yazının Site Kurallarını İhlal Ettiğini Düşünüyorsanız, Site Yönetimine Bildirmek İçin Tıklayınız.
