Bir yalanı umut edip beklerken 
Yüreğime doğan gündü gözlerin
Doğdu mu bahtımın güneşi derken 
Işıktan kör olduğum yerdi gözlerin 

Bulutun eteğinde yağmuru görüp 
Nefes nefes rüzgarı çöllere sürüp 
Dumansız ateşten bir libas örüp 
Korkmadan giydiğim yerdi gözlerin 

Amansız bir derde düşmüşüm gibi 
Ecelin elinde kuşmuşum gibi 
Tohum olup toprağa düşmüşüm gibi 
Çiçek olup açtığım daldı gözlerin 

Çekip gitti benden onca hayalim 
Silindi aynalardan suretim tenim 
Kime sorsan beni bilinmez derim 
Beni sende bulan  sırdı  gözlerin 

Damlayan her kanla lambalar yakıp 
Son anlarmış gibi sana sarılıp 
Aklımı yitirip gönlümü salıp 
Kaybolup gittiğim izdi gözlerin 

Nasıl desem bilmem yorgunum belki 
Eskitti mi zaman sende ki beni 
Sevinçler azaldı kederler yeni 
Bin ömüre bedel  dertti  gözlerin 


( Gözlerin başlıklı yazı Ümit Seyhan tarafından 3.08.2024 tarihinde sitemize eklenmiştir. Sitemizde yayınlanan eserlerin hukuki sorumluluğu , kullanılan materyaller ve yazının içeriği yazarlarına aittir.İzin alınmadan kaynak gösterilse bile sayfamızdaki eserler başka yerde yayınlanamaz. Eserlerin izin alınmadan kopyalanması ve kullanılması 5846 sayılı Fikir ve Sanat Eserleri Yasasına göre suçtur. )
Okuduğunuz Yazının Site Kurallarını İhlal Ettiğini Düşünüyorsanız, Site Yönetimine Bildirmek İçin Tıklayınız.
 

EdebiyatEvi.Com | Edebiyat ve Kültür Platformu

EdebiyatEvi.Com | Edebiyat ve Kültür Platformu

EdebiyatEvi.Com | Edebiyat ve Kültür Platformu