Vazgeçtim tül kanatlı akşamlardan
Uğurladım güneşi
Yalnız, düşkün gölgeleri
Toplayarak ardından
Yürüyorum
Defalarca dönerek aynı miradan
Terk edilmiş bir virane ki
Kamburu çıkmış beyazlığın altından
Uzakta bırakılanlar ilk kez bu kadar uzak
İlk kez bir kadeh dolusu umutsuzluk
Yenilgiyi tadarken
Bu kadar kolay geçiyor boğazımdan
Sokak köpekleri ve vedalar
Aynı izi bırakmışlar ardılarından
Yaşlı bir söğütün yorgun dalı
Bembeyaz yeni gelin gibi
Uykudayken kargalar
Bir kurtulabilsem
Doğurgan yıldızlar düşük yapıyor sarmalından
Gecenin vefasız koynunda sevişirken
Aklını kaçıran kar taneleri
Tek tek düşüyor kirpiklerimin ucundan
Aşk gibi, baht gibi siz de
tesadüf ve hilelisiniz
Ağlamam artık hiç yoktan
Bilesiniz
İçimde devrim tadında isyanlar
Paslı demirlere ne kadar sert vurulsa da
Alüminyum taslar
Suça azmettiren
Ne güçtü ne kavga ne de ihtiras
Neye yarar bu saatten sonra itiraf
Nere uçar kar altında kelebek
Yavaş yavaş unutularak ölmek
Özgürleşmek değil midir biraz
Ümit Seyhan
(
Kar Altında Kelebek başlıklı yazı
Ümit Seyhan tarafından
18.12.2020 tarihinde sitemize eklenmiştir. Sitemizde yayınlanan eserlerin hukuki sorumluluğu , kullanılan materyaller ve yazının içeriği yazarlarına aittir.İzin alınmadan kaynak gösterilse bile sayfamızdaki eserler başka yerde yayınlanamaz. Eserlerin izin alınmadan kopyalanması ve kullanılması 5846 sayılı Fikir ve Sanat Eserleri Yasasına göre suçtur. )
Okuduğunuz Yazının Site Kurallarını İhlal Ettiğini Düşünüyorsanız, Site Yönetimine Bildirmek İçin Tıklayınız.
