Deli Dîvâne
Çok çok ıraklardan geldim
gönül yıkmak söz satmak değil derdim
perîşânım düşkünüm bezginim
çözüldü gönül dizginim
akşamda gam sabahta hüzün sözlerim
bırakma tut ellerimi
son baharında ömrün
gündüzleri mahzun ve baygın
bir Mecnun'dan bin bir Leylâ soruyorum
ben ki gülüm
bu sevdanın adını koyamıyorum
susma çöz dillerini
uzanıp yılların ötesine
köz nakışları sızlıyor bebeksi gönlümde
bilmem ki hangi bahar kaç yağmur bekledim
bu kader kavşağında duyuyor musun
bir gecede kaç kez kaç yıldız sen oluyorum
sancıyım göz göz inceden acıyorum
görmesem seni duymasam bir an geceleri
âh deli dîvâne oluyorum.
tutma ne olur aç güllerini
17 nisan 2009 /cuma
(
Deli Dîvâne başlıklı yazı
İbrahim Çam tarafından
17.04.2009 tarihinde sitemize eklenmiştir. Sitemizde yayınlanan eserlerin hukuki sorumluluğu , kullanılan materyaller ve yazının içeriği yazarlarına aittir.İzin alınmadan kaynak gösterilse bile sayfamızdaki eserler başka yerde yayınlanamaz. Eserlerin izin alınmadan kopyalanması ve kullanılması 5846 sayılı Fikir ve Sanat Eserleri Yasasına göre suçtur. )
Okuduğunuz Yazının Site Kurallarını İhlal Ettiğini Düşünüyorsanız, Site Yönetimine Bildirmek İçin Tıklayınız.
