Seni Bizim Köye Götürmeli
Bizim
köyün ortasından
Kızlar Pınarı'ndan çıkıp
Eşmeli Dere'den geçen
berrak
sular akar
bizim köyün her güzeli
bu suyla yüzünü yıkar
madımakla
yemlik uc verir aynı günde
bizim elde
baharla yaz küskündür Çamlıbel'de
sen gelincik çiçeğinden gelin yaptın mı hiç
çiğdem
papatya boynu eğri mor menekşe
daha neler neler desem
bahçemiz
var ayva ceviz dikili
toprağımız burçak buğday ekili
taylarımız
ki
doru yağız ayakları sekili
seni bizim köye götürmeli en iyisi
peki
toprak
ısırdı mı senin ayaklarını
bir yaz yağmuru sonrası nasıl da kokar
toprağı
elledin mi hiç
nereden bileceksin
ben buğdayın serüvenini
yaşarken tarlada
sen gördün esmer ekmeği
loş ışıklarda
çığırtkan
ambalajlarda
aynı coğrafyada yaşamıyoruz aşikar
bizim oralarda
analar yufka açar
kuşkuyla yatar
ve çocukları için yaşarlar
sizin
uykunuz bölünmesin diye
ayaklarının ucuna basan
hizmetçiniz vardı
uğrunuzda ölen
bizim
yayla göçerlerinin çıngıraklarıydı
uykumuzu
bölen
sahi şehirli güzel
nerelisin sen
.....................................
Not
: Bu şiir İbrahim çam'ın " Bana Gözlerini Getir" isimli şiir kitabından
alınmıştır.
(
Seni Bizim Köye Götürmeli başlıklı yazı
İbrahim Çam tarafından
14.04.2009 tarihinde sitemize eklenmiştir. Sitemizde yayınlanan eserlerin hukuki sorumluluğu , kullanılan materyaller ve yazının içeriği yazarlarına aittir.İzin alınmadan kaynak gösterilse bile sayfamızdaki eserler başka yerde yayınlanamaz. Eserlerin izin alınmadan kopyalanması ve kullanılması 5846 sayılı Fikir ve Sanat Eserleri Yasasına göre suçtur. )
Okuduğunuz Yazının Site Kurallarını İhlal Ettiğini Düşünüyorsanız, Site Yönetimine Bildirmek İçin Tıklayınız.
