Online Üye
Online Ziyaretçi
Yaralarım
Bilmiyorum
nasıl hissettiğimi
Özüm
ile sözüm farklı onu bilirim
İçimde
bitenle dışıma öteni,
Ayırt
edebildiğimi bilirim
Yaşıyorum ısrarcı kusurlularımla
Ve
yaklaşıyorum ölüme doğru
Denk
düşüremediğim
hayatlarla
Söylemeliyim
kavgalı olduğumu
Öyle
güzel kaçıyorum ki duygularımdan
Ben
de inanıyorum bazen olmadıklarına
Bir
gece ansızın değiyor elim
satırlara
Dökülüyorum
en minik çatlaklarımdan
Ne
yüzleşmek istiyorum
Ne
de yokluğu ile baş başa kalmak
kimi hislerin
Yok
saymak işime
geliyor
İki ayı devirmişim bir
satır düşmeyeli
Aylar mı devrildi ben mi ,
İşte onu hiç bilmiyorum.
Sahiden
böyle bir şey mi büyümek
Yaş almak yalnızlaşmak mı?
Bildiklerinle baş başa kalmak,
Farkında
ola ola kimi şeylerin,
Yol
almak mı?
Cenk
meydanıysa hayat
Yanaşsam
biraz barışa doğru
En
çok da kendim ile
En
zoru bu!
Bir
kaybın yasını tutmayı dahi bilmiyorum
Riyakâr
ümit kokan tebessümlerim
Geceleri
ağrıyan çenemi ben biliyorum
Hükmüm
yok ki kaderden bana düşende,
Kabul
etmekten öte
Yaralarım
derin
Arıyorsan
dökülen kanları,
Bilmiyorum
dökülür hangi havzaya
Uzan varsa cesaretin.
Yorgunum,
Yara
alıp alıp kendimi sarmaktan
Omuzlarımda
bir ağrı,
Kesilmeyen ilaçlardan
Kursağımda
bir yumru,
Açılamayan sohbetlerden
Gönlümde
bir enkaz,
Belki
halen yüzleşmediğim eskilerden
Ve
güçlenen güvensizliklerim
Reva
mı diye kızmıyorum
Her
dağın karı boyunca
İmtihan
belli ki
Kim
bilir belki bir günahın bedeli
Biter elbet hesap kapanınca
Bize
bu kış da üşümek var anladım
Kalmasın
ayazda diye,
Yaralarımı
sarmaladım.