Online Üye
Online Ziyaretçi
Yoruluyorum
Bilmezdim kimi
anıların böyle gülümsetirken
Kimi anıların göğsümü
ağrıtacağını
Bir resim yetiyor durmasına
tüm seslerin
Bir söz kesiyor
ardını bütün cümlelerin
Ve bir nefes yetmiyor
Sen de bulduklarımı
anlatmaya
Dumansız bir
ateş ile yanıyorum
Anlatılmazsın
susuyorum
Bazen duruyor, bazen
koşuyorum
Yoruluyorum, çok yoruluyorum
Seni arıyorum
Sensiz öfkem kınından
çıkmaya bakıyor
En sevgili gecelerim
hep öksüz kalıyor
Kalabalıklarda
bilhassa,
Yalnızlık yanıma
kalıyor
Bilhassa bu saatlerde
düşüyorum
Düşlerden odanın en
derinine
Boğuluyorum
Bir elim var ki beni
kaldıracak
Gün doğunca
doğruluyorum
Yemek yemek değil ki
mesele
Zaten hep yalnız
doyuyorum
Yaşamak nedir ki zaten
İşte yuvarlanıp gidiyorum
Meselenin aslı şu ki yıllar
yılı,
O yeri dolduramıyorum.
Büşra KANKURT
04.02.2024